USA

USA/Canada, week 4

Topics

Dit is het laatste deel van het verslag van onze reis naar USA & Canada. Het begin kan je hier lezen.

Dag 22 : Prince Rupert
Wat een trieste dagen hebben we achter de rug : het regent al een tijdje, het landschap is monotoon & de dorpen die we passeren zien er armetierig & versleten uit. Het absolute dieptepunt is de streek rond Hazeltown. Deze woestenij is ook totempole county; in het dorpje Kitwancool zouden volgens onze Trotter de mooiste totempalen van Canada moeten staan. Helaas. Kitwancool is een Indiaans trailerpark op een halve vuilnisbelt, waar een vijftiental versleten totempalen ergens in een hoekje staan, dromend van betere tijden.
Ons geluk keert eindelijk wanneer we de Skeena vallei inrijden : de dichte dennebossen wijken voor een prachtige vallei waarin de brede Skeena rivier in stroomt. De weg loopt langs de spoorlijn, en op de sporen zie ik een gigantische grizzly; iets later blijkt het een moeder met jong te zijn.

Dag 23 : Inside passage
De Inside Passage is een 15 uur durende trip op de veerboot doorheen de eilanden langs de West-Canadese kust. We spotten verschillende orka's, dolfijnen & adelaars, maar blijven enigszins op onze honger zitten mbt het zien van wildlife.

Dag 24-25 : Vancouver Island
Vancouver Island is bijna zo groot als Nederland, met slechts een 750 000 inwoners, die bijna allemaal in het zuiden wonen. Onze tocht brengt ons van het noorden via de oostkust naar Victoria. We picknicken aan het gezellige Hoomak meer; het water is heerlijk warm en zalig om in te zwemmen.
Campbell River is een gezellige stad, waar vooral de Cow Bay road een leuke buurt is. Voor één keer bewijst de Trotter gids zijn nut : het Riptide restaurant is het beste waar we in Canada aten – het is goed weggestoken achter het Zeller warenhuis. Aan ons Oostenrijks aandoend hotelletje merk ik ‘s ochtends een gigantische American bald eagle op in de bomen.
In Strathcona Park houden de meeste toeristen het op de Centennial trail, een korte wandeling aangelegd op houten pontons; wij volgen de wandeling naar McKenzie Lake; ook hier zalig warm water waar het heerlijk picknicken & zwemmen is. We stoppen nog even in Duncan, die zich totempole city mag noemen – geen authentieke totempalen, maar nieuwe, gemaakt door verschillende artiesten sieren het dorpje. We vinden er zelfs een Nederlandse dame die een lekker roomijs salon uitbaat.
Weinig tijd om Victoria te verkennen; het blijft bij een restaurant zoeken voornamelijk – Nautical Nellies heeft prijzige maar wel lekkere crab cakes & de beste red tiger rolls.

Dag 26-27 : Vancouver
Wat een drukte na al dat natuurschoon van de voorbije dagen ! Vancouver is een ware metropool die ons wat aan San Francisco doet denken : heel wat verschillende nationaliteiten leven hier wat zich ook in een ongelofelijke diversiviteit vertaalt van restaurants; de kwaliteit verschilt echter zeer van etablissement tot etablissement : onze Japanse bento box bevat heel wat lekkernijen, maar de Vietnamese loempia’s die we de volgende dag proberen zijn waarlijk degoutant. We verblijven in de Ramada Inn, niet echt een aanrader in een nogal ruigere buurt van Vancouver, waar een heleboel bedelaars rondlopen. Het is een trend die ons de ganse oostkust van Canada opviel…

Dag 28 : Seattle
De huurauto die we in Denver huurden, kunnen we niet in Canada droppen, dus moeten we door naar Seattle. Het is lang aanschuiven aan de grens, en tot overmaat van ramp moeten we ons vers fruit allemaal afgeven. De afstand van Vancouver naar Seattle bedraagt slechts een goeie 200km, maar we doen er meer dan vijf uur over. Het verkeer rond Seattle staat voornamelijk stil, met gigantische files, zelfs buiten het spitsuur.
De dag erna vliegen we terug huiswaarts na een korte stop in New York. Een viertal weken met als hoogtepunten Yellowstone & Banff heb ik neergepend.

USA/Canada, week 3

Topics

Dit is het verslag van de derde week van onze reis in USA & Canada - het begin kan je hier lezen.

Dag 15-16 : Jasper
De weg van Banff naar Jasper is wonderschoon : vooral het stuk rond Banff is een bonte afwisseling van besneeuwde bergen & meertjes. Je kijkt je ogen uit. Halverwege vind je de Columbia Icefield : een stuk eeuwige sneeuw van waaruit de Athabasca gletjser traag naar beneden stroomt. Bordjes geven het schrikwekkend smeltverval aan van de gletsjer, en merk je ook dat vooral de laatste jaren de terugval van de gletsjer in versneld tempo plaatsvindt.
Je kan de gletsjer nog sneller doen smelten & je ecologische voetafdruk te vergroten door aan boord te gaan van de SnoCoach, een gigantische bus die dieselrook uitbrakend iedere 15minuten half leeg gevuld vertrekt, en via een uitgegraven pad toeristen halverwege de gletsjer brengt waar ze 10 minuten op het ijs kunnen.
Nee, dan liever de begeleide wandelingen van icewalk.com; zij brengen je in een wandeling van 3uur op de gletjser waar je van dichtbij de ijspracht kan bewonderen. Een aanrader !
Dicht bij Jasper blijkt het te krioelen van de beren, we zien er op een paar uur tijd niet minder dan 6. Vlak bij het dorp blijkt een grizzly langs de kant te zitten; tientallen toeristen komen omterdichtst erbij om mooie kiekjes te kunnen nemen. Wanneer de beer zich echter omdraait, en naar de mensen wandelt, doen alle mensen wat niet mag : gaan lopen. Een ranger moet ingrijpen, en verjaagt de beer met enkele luide geweerschoten.

Jasper is stukken kleiner dan Banff, minder toeristisch en voelt daardoor authentieker aan. Banff moet zalig zijn rond Kerst, Jasper is zalig in de zomer. Het is al laat in de namiddag wanneer we doorrijden naar Lake Maligne. Op weg daarheen merken we een roedel bighorn sheep op de weg. Ze zijn duidelijk toeristen gewoon, en komen schooien voor eten, en laten zich gewillig strelen door iedereen. De magie is verbroken, dit is geen wildlife meer, dit is een kinderboerderij !

Lake Maligne is zonder twijfel het mooiste meer in de regio. Het boat house is echter al gesloten, en daarmee vervliegt ook iedere hoop op een tochtje op het wonderschone meer. Op de terugweg nemen we nog wat kiekjes van Medicine Lake, bijna even prachtig als Maligne.

Dag 17-18 : Mount Robson & Wells Gray NP
Een lange dag rijden brengt ons naar Clearwater. Maar eerst door Mount Robson Provincial Park. Het is mooi kiekjes nemen van de berg bij het visitor center. We zitten echter wat in tijdnood, en besluiten niet de Berg Lake trail te beginnen.
Tijdnood zorgt er ook voor dat we niet binnenrijden in Riversafari.com. Ze brengen je met bootjes recht in bear habitat.
Wat een teleurstelling wanneer we ons hotel Helmcken Falls Lodge bereiken – dit is geen hotelkamer, dit is een tuinhuis met 2 bedden in, compleet met spinnewebben & insecten. Ze vragen schandalig veel geld voor een schamel ontbijt. Pure afzetterij !
's Ochtends zit er een beer in het dichte struikgewas vlak voor onze kamer. Wells Gray zou er vol van moeten zitten, maar dit is het enige exemplaar waarvan we een glimp van opvangen.
Wells Gray is weinig interessant na de natuurpracht van Banff & Jasper. Dawson Falls zijn de moeite, Helmcken Falls is een grotere waterval, maar je staat er veel verder van weg dan Dawsons. Een gravelroad in slechte staat brengt ons aan de oevers van Clearwater Lake, vandaar doen we een boottochtje van enkele uren. Leuke tocht die de pijn van de gemiste kans in Maligne doet vergeten.

Dag 19 : 100 Mile House
We verlaten net op tijd Clearwater Lake, het begint te regenen, en dat blijft het voor de rest van de dag doen. Jammer, want we rijden via Lake Country door naar 100 Mile House – er zijn zoveel meren in de buurt dat we op een gegeven moment ons afvragen of we geen rondjes rijden langs één & hetzelfde meer.

Dag 20-21 : Prince George/Smithers
Opnieuw een verre tocht naar Prince George. We stoppen in Quesnel, een stadje midden in de Caribou Gold Rush trail. Hier werd vroeger goud gevonden, wat de goudzoekers in grote getale naar hier deed trekken. In de buurt bezoeken we het bescheiden Pinnacles Park, wat enkele vergezichten geeft op enkele hoodoos in de vallei.

Het vervolg kan je hier lezen.

USA/Canada, week 2

Topics

Dit is het tweede deel van onze reis doorheen USA en Canada. Het begin kan je hier lezen.

Dag 8/9 : Yellowstone/Grand Teton
De volgende dagen zitten we in Yellowstone. We besluiten om de eerste dag Grand Teton National Park aan te doen dat zich ten zuiden van Yellowstone bevindt, maar eenmaal daar aangekomen regent het oude wijven. We keren terug naar Yellowstone, waar het gelukkig iets opgeklaard is. We doen er de geisers van Old Faithfull aan, waar we verschillende uitbarstingen meemaken. Impressionant !
Iets verder naar het noorden bevindt zich Grand Prismatic, een vulkanisch meertje met verschillende mooie kleuren, maar het is moeilijk ze te spotten met de zwaveldampen die in grote getale uit het meertje komen. 's Avonds op weg naar het hotel passeert een bison op zijn dooie gemak langsheen de drukke weg. We verblijven in West Yellowstone, een druk & toeristisch dorp dat toch een zekere charme uitstraalt.

De dag erna besluiten we terug te rijden naar Grand Teton – dit National Park toont een indrukwekkend bergmassief langsheen de vlakte waarin de Snake rivier stroomt. Het is er vandaag veel beter weer, en we doen er de Taggart Lake trail, die ons langsheen Taggart en Bradley lake voeren. Het is er heerlijk verpozen langsheen het meer.
In de namiddag zijn we terug in Yellowstone. Dichtbij Grand Village merken we een grizzly op die zich langsheen de weg ophoudt. Later op de dag staat ook een grote kudde bisons langs de weg. Wanneer er dieren te zien zijn, worden onmiddellijk gigantische wegopstoppingen veroorzaakt in het drukke park.
Yellowstone wordt jammer genoeg wat ontsierd door honderdduizenden kwetterende Chinese toeristen, die werkelijk met busladingen gedropt worden.

Dag 10 : West Virginia
De dag erna dienen we 600km verder te geraken tot in Kalispell, ten noorden van Montana; we stoppen eerst in West-Virginia, een oud wild west stadje dat nog enkele gebouwen herbergt van in de oude tijd. Het lijkt een beetje op een openluchtmuseum, maar is redelijk rustig zonder al te veel toeristen.
Wat opvalt in Montana zijn vele highways & memorials die genoemd zijn naar soldaten, wat aangeeft dat het grootste exportproduct van Montana kannonenvlees lijkt te zijn.
Kalispell ligt ten noorden van het pittoreske Flathead Lake; de grootte van de huizen doet vermoeden dat dit een residentiele buurt is. Het uitzicht vanuit de huizen moet inderdaad prachtig zijn !

Dag 11 : Glacier National Park
De weg van Kalispell naar Calgary brengt ons door het Glacier National Park, via de Going to the Sun road. We stoppen langs enkele mooie uitzichten, en besluiten de Avalance Lake trail te doen. Helaas is het redelijk druk op het einde van de wandeling bij het meer. Het laatste stuk van de weg brengt je redelijk hoog zelfs tot op sneeuwhoogte. Een eenzame witte berggeit staat wat verward langs de weg, twijfelend of die kan oversteken met dit drukke verkeer.

Dag 12-14 : Banff National Park
Banff is de vertrekplaats van heel wat activiteiten in het Banff National Park. Het is een supertoeristisch klein stadje, waar we zoveel mogelijk de drukke hoofdstraat proberen te vermijden. Als eerste activiteit kiezen we voor een ritje te paard. Horseback.com biedt enkele leuke ritjes aan; wij kiezen als paardnovicen, voor de 1 uur durende Spray River trail ride, die ons tot tweemaal toe de Spray rivier laat oversteken.
Banff zou een ideale bear spotting place moeten zijn; we proberen wat wildlife te bekijken langs de Vermillion Lakes, maar het moerassig gebied lijkt enkel wat ganzen te herbergen. Op naar het Minnewanka Lake dan. Minnewanka is zonder twijfel Indiaans voor “plaats van de duizenden stekende muggen”, want de plaats is vergeven van zeer aggressieve muggen. Zelfs met muggenmelk ingesmeerd blijven de irritante beesten elke niet behandelde vierkante centimeter huid aanvallen. Zelfs doorheen broeken en hemden wordt gepoogd om mensenbloed af te tappen. De muggen steken ook verschillende keren op dezelfde plek, wat gigantische muggenbeten doet ontstaan.
Minnewanka Lake is in elk geval zonder de muggen een prachtige plek. Rondom het meer spotten we verschillende bighorn sheep. We volgen een trail dat ons hoger in de bergen leidt, maar moeten helaas afhaken : verderop is wegens berengevaar het pad enkel bereikbaar voor groepen van meer dan 4 personen, én in bezit van antiberenspray...

Het hotel in Banff biedt gratis fietsen aan op first come, first serve basis. We besluiten om de ochtend erna de Sundance trail te volgen op de fiets, maar wanneer we willen vertrekken blijken alle fietsjes reeds verdwenen ! Balen ! We besluiten dan maar te improviseren en naar Lake Louise te rijden. Helaas is het een drukte van jewelste ginder. Busladingen toeristen maken het meer stukken minder idylisch. Moraine Lake is gelukkig even mooi, en heel wat minder druk.
We rijden nog door naar Yoho National Park, maar daar valt minder te zien. We doen een stukje van de Lake O'Hara trail, maar dat leidt ons enkel via een kilometers lang gravelpad, waar geen kat te beleven of te bezichtigen valt. Gelukkig begint het te regenen, zodat we een excuus hebben om terug te keren naar de auto.
's Avonds blijken er terug fietsjes beschikbaar te zijn aan het hotel. We volgen de Sundance trail, en zien 2 elkherten in een nogal intiem moment. Wacht eens even ! Ik dacht dat elken met een gewei mannetjes waren, en beide bezitten inderdaad een gewei... Even later blijkt inderdaad deze stelling de waarheid, en dat homofilie niet enkel een menselijk fenomeen is...

Het vervolg kan je hier lezen...

USA/Canada, week 1

Topics

Een reis die we al lang wilden maken, was een tocht door Canada, natuurlijk op dezelfde formule als onze vorige reizen, nl met een huurauto een land doorkruisen. De tocht werd een combinatie van verschillende tochten die door reisagentschappen kant en klaar voorgesteld werden. Het zou een 32 dagen durende tocht van 9000km worden van Denver via Calgary tot Seattle.
De reis werd via JetAir geboekt, gezien de positieve ervaringen in het verleden. De reisdocumenten waren in elk geval prima : een gepersonaliseerd boekje van het reisstuk in de USA, samen met een mapje voor het stuk in Canada, en tal van wegenkaartjes.

De autoverhuurmaatschappij Alamo kwam voor één keer niet zagen om allerhande extra verzekeringen. Een auto kiezen in Amerika is vooral voor een auto zonder slome motor kiezen, zeker als je in het Compact segment een auto huurt; we kozen uiteindelijk voor een knalgroene Fiesta break (easy to spot in the parking lot!) met impressionant audio entertainment system (Sirius satellite audio). Helaas merkten we pas later het gigantisch nadeel : de superkleine benzinetank van slechts 35liter, wat zich vertaalde in een actieradius van zo’n 500km. Dagelijks tanken zou een ritueel worden…

Dag2 : Denver
Denver, the one mile high city : een heerlijk moderne en nette stad waar het door de vele oneway streets effe wennen is met de auto. We verbleven er anderhalve dag, die we opvulden met een fietstocht in Denver downtown & via de fietspaden langs de Platte rivier en de Cherry Creek. We aten er tot 2maal toe in de Yard House die ons copieuze maaltijden voorzette voor zeer schappelijke prijzen.

Dag 3 : Rocky Mountains NP
Dag 3 in de USA was een relatief kort ritje naar Cheyenne, de hoofdstad van Wyoming. De rit bracht ons in Rocky Mountains National Park, een park gekenmerkt door de zeer ruwe natuur. De meest interessante plaatsen liggen rond de Bear Lake trail, maar de weg ernaar toe was gedeeltelijk afgesloten. We besloten dan ook om een relatief gematigde wandeling naar Cub Lake te volgen, die door het warme weer & de klim op het einde toch een pak lastiger bleek dan initieel verwacht.
We volgen de weg verder naar het noorden; het is de Bozeman trail, die oorspronkelijk door de eerste pioniers & goudzoekers werd gebruikt als weg naar het oosten – de weg voerde noordelijk naar Wyoming, om een passage te vinden door de Rocky Mountains. Wij rijden in onze moderne huifkar door naar Cheyenne, de hoofdstad van Wyoming.

Dag 4 : Custer State Park/Mount Rushmore
De volgende dag is een 500km rit naar Rapid City in South Dakota. We besluiten om het Custer State Park aan te doen. De inkom bedraagt 15$ voor een ticket dat een ganse week geldig is. Dagticketjes zijn er niet, en dat riekt naar afzetterij. Custer State Park is gekend voor de prairiehonden & de wilde ezels die door de constante voedering van toeristen zo mak geworden zijn als lammetjes; ze hangen rond op parkings, en steken zelfs hun kop naar binnen in de auto’s op zoek naar wat gemakkelijk te verkrijgen voedsel. Wie geluk heeft, kan kuddes bizons zien lopen langs de wegen in het park, maar de warmte houdt de beesten in de schaduw, ver weg van de auto’s.
Ten noorden van Custer State Park bevindt zich de Needles Highway, een stuk scenic drive door rotspartijen, dat we slechts gedeeltelijk kunnen bezichtigen door brandstoftekort. Je passeert er door impressionante tunnels waar motorhomes slechts met ingeklapte spiegels door kunnen.
Voor Mount Rushmore moet je 11$ betalen aan parking fee, en da’s het echt niet waard. Het ingangsgebouw voor het monument is imposanter dan de uitgehakte hoofden zelf, en alles wordt vreselijk commercieel uitgebaat. Enkel aanbevolen voor rabiate Amerikaanse patriotten !
In Rapid City is het bakken met temperaturen tot 40 graden. De stad blijkt een dieptepunt te zijn in culinaire beleving, en dat vertaalt zich in vreselijk eten in Firearms, een tot restaurant (nouja) omgebouwde ex-brandweerkazerne.

Dag 5 : Badlands NP
Honderd kilometer ten oosten van Rapid City ligt Badlands, een National Park dat het midden houdt tussen Death Valley (45 graden !) en Bryce Canyon of Capadocie in Turkije. Vreemd gevormde rotspartijen met veelgelaagde kleuren in de rotsen tonen een buitenaards maanlandschap. Er staat een sterke hete wind, die je ogenblikkelijk een droge mond bezorgt; we drinken hier dan ook liters water. De initiele bedoeling was om wat te hiken, maar met dit warme weer is dit gekkenwerk; we houden het op een kleine wandeling langs de Door en Windows trail.
De grote droogte eist hier ook zijn tol : van ver is een grote prairiebrand ten noorden van Badlands zichtbaar.

Dag 6 : Devils Tower
De volgende dag verlaten we Rapid City, en keren we terug naar Wyoming. Op weg naar Sheridan ligt Devils Tower, een gigantische monoliet van vulkanische oorsprong die reeds van ver zichtbaar is. We vrezen voor een sterk toeristische ervaring, maar dat valt enorm mee. We kiezen voor de werkelijk prachtige Red Beds trail, die ons een wandeling van anderhalf uur voorschotelt rond de monoliet, en die ons langsheen de rode aardlagen voert en ons wonderschone uitzichten biedt op de Belle Fourche rivier. Iets meer naar het oosten werd langsheen deze rivier stukken uit Dances with Wolves opgenomen.

Dag 7 : Bighorn Canyon
We zitten bijna in Cody, in het hart van cowboyland ! Op weg daarheen passeren we Bighorn Canyon, een uitgestrekte canyon die door de afdamming van de Yellowtail rivier een kunstmatig meer gevormd heeft, gelijkaardig met Lake Powell in Arizona. Het is mooie plaatjes schieten in Devils Canyon, die ons wat doet denken aan Canyonlands in Utah. Iets verder naar het noorden doen we de Barry's Landing trail, maar het is terug bloedheet, en de wandeling is langs geen kanten aangeduid, wat ons na een 3tal kilometer doet opgeven en keren we op onze stappen terug.
We proberen nog wat te zwemmen in een rustige kreek, maar de rode kleiaarde waar we diep inzinken maakt het niet zo'n aangename ervaring als verwacht. Bovendien zijn we helemaal alleen, en we zitten in berengebied, wat ons uiteindelijk doet terugkeren naar de auto.
Een even onaangename ervaring is die met de state police : ik rij blijkbaar iets te vlot uit het park, waardoor ik onverwachts aan de kant wordt gezet; ik kom er gelukkig vanaf met een waarschuwing; in het vervolg van de reis zou ik een minder zware voet gebruiken.

Het vervolg kan je hier lezen...

Reisverslag Southwest USA (slot)

Topics

Hieronder het laatste deel van het reisverslag naar de Southwest USA. Lees ook het begin van dit reisverslag.

Dag 14 - Monument Valley
Vanaf nu rijden we terug westwaarts; dit is Arizona, met zijn wegennet in barslechte staat een verschrikking voor elke gemotoriseerde tourist. Aankomst in Kayenta, een negorij bestaande uit enkele motels en benzinestations. Het is de uitvalsbasis naar Monument Valley. Hier dient ook een inkomprijs betaald te worden : Monument Valley ligt nl op indiaans grondgebied, en dus wordt dit uitgebaat door de Navajo indianen, wat ze met wisselend succes doen. Wat kan je zeggen over de Navajo ? Je maakt ieg niet vlug contact met ze. Ook als ze je aanspreken, kijken ze je niet rechtstreeks aan. Ze leven in zware armoede, en dat merk je meteen als je in Kayenta binnenrijdt; veilig voel je je niet meteen. Dronken indianen hangen overal rond, en proberen je regelmatig geld af te troggelen.

Monument Valley zelf is prachtig; iedereen kent de beelden wel van de hoge zandsteenkolommen die boven een zonsondergang uittoren. Met een jeep worden we rond gereden langsheen de mooiste formaties. Je kan het park zelf met je wagen doorrijden, maar dan is niet het ganse park toegankelijk.

Onze rondrit duurde tot de middag. Als je nog tijd overhebt, doe je best Bluff aan, een leuk dorpje dat als vertrekpunt dient voor enkele hikes. Wij kozen verkeerdelijk om Kayenta te verkennen, iets wat zeer vlug voorbij was. Dan maar eens uitblazen aan het zwembad van het hotel. Op de terugtocht van Monument Valley worden we nog vergast op 2 kleine dust devils.

Dag 15-16 - Page/Lake Powell
Vlug weg uit Kayenta; de volgende stopplaats is Page, een toeristische trekpleister voor vele Amerikanen. Het is dan ook prachtig gelegen aan het stuwmeer Lake Powell. We arriveren vroeg in Page, en profiteren ervan om een bezoekje aan de stuwdam te maken. Ook de Horseshoe Bend is de moeite : de Colorado maakt een gigantische lus in de zandsteen. Enkel fotografen zonder hoogtevrees kunnen de volledige lus op de gevoelige plaat vastleggen. Het is dan ook grappig te zien hoe de meest stoutmoedige toeristen op hun buik op de rand van de kliffen een foto nemen van de Bend.

De boottocht op Lake Powell is betoverend. De combinatie van het blauwgroene water met de roodbruine rotsen is weergaloos. De boottocht voert ons naar de Rainbow Bridge, één der mooiste steenbogen in de streek. Bij de terugtocht voert de kapitein ons even in de Cascade Canyon, die zo mogelijk nog mooier is.

Dag 17 : Grand Canyon
De Grand Canyon is nog zo'n voorbeeld van een prima georganiseerd park : verscheidene parkeerplaatsen bieden de mogelijkheid om je auto achter te laten, en op één van de verschillende bussen mee te rijden. Onze eerste stopplaats is Desert View. Vanop de wachttoren heb je al een prachtig overzicht op de canyon zelf.
Het toeristisch hart van de Grand Canyon bevindt zich echter iets verder, in the Grand Canyon village. Hier vind je de verschillende startpunten voor wie de canyon wenst af te dalen. Een tocht die men aanraadt om in 2 dagen te doen : één dag voor de afdaling, overnachting in Phantom Point op de bodem van de canyon (de sfeer schijnt op de camping daar beneden onvergetelijk te zijn), en dan in de vroege ochtend de klim terug aan te vangen. Niet voor ons weggelegd helaas wegens tijdgebrek. We beperken ons dan ook om de eerste kilometers af te leggen van de bekendste afdaling, de Bright Angel trail.

Bij het binnenrijden van het park krijg je gratis The Guide in je handen gestopt; een prima krantje met de nieuwtjes en aktiviteiten in de Grand Canyon. Verscheidene wandelingen worden onder begeleiding van rangers georganiseerd. Wij kiezen voor de grappige en zeer onderhoudende Fossil Walk.

In de Bright Angel Lodge merk je de echte heersers van de canyon op : tientallen condors vliegen over de canyon. Zij zijn enkele jaren geleden hier uitgezet en gedijen goed : van de 200 overlevende condors in de gehele wereld vind je er hier 50 van terug.

Dag 18 : Phoenix
Vooraleer we naar Phoenix doorrijden, worden we eerst nog op onze luchtdoop met helikopter vergast : een indrukwekkende belevenis, zeker als je net als Martine vooraan in de helikopter mag plaatsnemen.

De doorrit naar Phoenix voert ons een stukje over de interstate 40, de vroegere route 66. We passeren Flagstaff, een paradijs voor sterrenfreaks : je vindt er onder andere de Lowell Observatory, waar de astronoom Lowell in het begin van vorige eeuw meende kanalen te zien op Mars. Het begin van de Marsgekte in Amerika kon beginnen. Verder naar het oosten vind je de Meteor Crater, een gigantische inslagkrater die duizenden jaren geleden in Arizona insloeg. Helaas moeten we wegens tijdsgebrek beide sites overslaan.

Voor we Phoenix bereiken, nemen we nog een korte omweg via de Oak Creeck en het Slide Rock state park, gelegen in een schitterende omgeving. Hier verderop vind je ook Sedona, vroeger een new-age dorpje voor de hippies uit LA en Frisco, nu verworden tot een toeristische stopplaats met verschillende boetiekjes.

Phoenix blijkt een grote stad te zijn, en is eigenlijk de versmelting van verscheidene kleinere steden. Ons hotel ligt in Scotsdale, waar we een kijkje nemen in het charmante centrum. Helaas is het bakken in Phoenix : de temperatuur ligt er 's avonds nog dicht tegen de 40 graden.

Dag 19 : Joshua Tree National Park
Tussen Phoenix en Los Angeles ligt het minder toeristische Joshua Tree National Park; de gelijknamige boom is vooral bekend vanwege het U2 album. Geen Joshua Trees echter waar wij ons bevinden ! Wij zitten nl in de zuidkant van het uitgestrekte park, en de bekende bomen zijn enkel in het noorden te vinden. We laten het niet aan ons hartje komen : de mooie Cottonwood Spring Trail is weeral een pareltje van een wandeling waar we geen levende ziel opmerken.

We stoppen ook nog even in Palm Springs en Palm Desert; een triest record sneuvelt hier : de temperatuur piekt op 109 graden Fahrenheit, zo'n 43 graden Celsius. Je merkt er in elk geval niks van aan de groene gazonnetjes : hier moet massaal water verspild worden.

Dag 20 : Los Angeles
Onze eindbestemming is Los Angeles. Ons eerste hotel ligt in Hollywood, waar we natuurlijk de Walk of Fame verkennen, waar je de sterren van bekende filmvedettes terugvindt. We rijden verder naar Beverly Hills, waar we de La Brea Tar Pits van verre kunnen ruiken : hier borrelt methaan naar boven in de met teer bedekte vijvers. Iets verderop vind je de Farmers Market, een gezellige marktplaats met eten voor ieders goesting.

In de namiddag eindigen we onze vakantie op het strand van Venice en Santa Monica.

De dag erna vliegen we terug huiswaarts, beladen met mooie herinneringen op de gevoelige plaat : zo'n 1200 foto's nemen we mee, waarvan je hier een miniscule selectie uit terugvindt.

Reisverslag Southwest USA (week 2)

Topics

Hieronder het reisverslag van onze trip naar de SouthWest USA. Lees ook het begin van het reisverslag.

Dag 7 : Death Valley - Las Vegas
Het is vroeg in de ochtend, dus de ideale temperatuur (toch nog minstens 35 graden) om Death Valley te bezichtigen. Eerst een wandeling in de Golden Canyon, schitterend goudgeel in de morgenzon. Daarna rijden we door naar Devil's Golf Court, een immense zoutvlakte, zo genaamd omdat zogezegd enkel de duivel hier golf zou kunnen spelen. De wind en de schroeiende zon zijn verantwoordelijk voor de grillige vormen van zout en aarde. Voorzichtig lopen is hier de boodschap, want je kan je lelijk snijden aan de scherpe zoutkorsten.
Verder door naar Badwater Basin, een andere zoutvlakte, 85m onder de zeespiegel. Hier ligt zelfs nog een restje water, en eenden drijven vrolijk in het zoute water rond. De temperatuur is ondertussen naar de 40 graden aan het klimmen, en de Artist Palette wordt vanuit de geaircode wagen waargenomen. Hier werd het vulkanisch gesteente door minerale kleurstoffen aangetast; het volledige palet aan pasteltinten is een dankbaar fotografie object.

Las Vegas ! Wat blijft er van de stad in de woestijn over als je de kitsch, het voortdurende gerinkel van de geldautomaten, de siliconen en de bloedhete hitte wegneemt ? Bitter weinig dat ons kon bekoren. Circus Circus, Treasure Island en The Venetian worden effe bezocht, maar het plastieken disneylandgehalte ligt ons te zwaar op de maag.

Dag 8 : Zion National Park
Welkom in Utah ! Hier zijn de temperaturen draaglijker, maar we zitten dan ook heel wat hoger gelegen. Zion National Park is vooral gekend om de gelijknamige canyon, die de Virgin rivier door het rode landschap gekerfd heeft. Het park is super georganiseerd : je dient de auto achter te laten op de ingangsparking, waarna je het park kan verkennen met de busjes die op regelmatige frequenties rijden. Op elke stopplaats kan je een wandeling beginnen. Wij kiezen voor de Emerald Pools hike, een erg leuke tocht met enkele klims. De weergaloze wandeling voert langs enkele mooie waterbekkens. Wegens tijdsgebrek kunnen we helaas niet beginnen aan de Narrows : een wandeling door de nauwe Virgin rivierbedding (jawel, in het water) tussen de steile bergwanden die nauwer worden naarmate je verder in de Narrows doorloopt.

Dag 9 : Bryce Canyon - Capitol Reef
Utah is de thuisstaat van de Mormonen, en dat merk ik in de Ruby's Inn, het hotel waarin we verblijven. Tussen de gratis foldertjes vind ik zelfs een Nederlandstalige versie van The Book of Mormon. Bryce Canyon is eigenlijk geen canyon, maar een kalkplateau dat door erosie tot onregelmatige pilaren met oranje tot diepbruine kleur werden uitgegroefd. Vanuit Sunset Point willen we de Navajo Trail nemen, om tot The Cathedral en Fairy Castle te geraken; helaas is de Navajo trail halfweg afgesloten voor maintenance, en worden we verplicht om de Queens Garden te volgen - iets minder interessant, maar daarom niet minder mooi. Bryce is zonder twijfel een van de mooiste parken die je in de Southwest kan vinden !

Capitol Reef is niet meteen het meest indrukwekkenste park, maar wel hetgene met de meeste rode rotsen en een mooie Mormoonse boomgaard oase. Voor de scenic drive naar de Waterpocket Fold dient een bedrag betaald te worden, en dat hebben we er niet voor over.

Route 12 is een van de mooiste wegen in de USA; in een opeenvolging van bochten zoek je je weg in berkenbossen en ontoegankelijke rostwanden, doorheen eenzame gehuchten (Escalante ! Boulder !) en geniet je van de mooiste verzichten. Het heeft wel iets, om in dit glooiende landschap doorsneden door een kaarsrechte highway bij zonsondergang te cruisen met een gouwe ouwe rock-n-roll klassieker op de radio.

Dag 10 : The Arches
Moab is een ideale uitvalsbasis voor verscheidene activiteiten, je vindt er dan ook verscheidene agentschappen die vanalles organiseren van rafting op de Colorado tot bergbeklimmen. Het uitzicht in en rond Moab wordt trouwens gedomineerd door 3 bergtoppen, die je overal in de National Parks terug opmerkt. Impressionant !

Nog een van die mooie parken ! The Arches is gevuld met allerhande rotsbogen waarvan Landscape Arch en Delicate Arch de welbekendste zijn; je vindt deze het diepst in het park weggeborgen. Eerst passeren langsheen de Park Avenue formatie. Pas daarna komen de eerste arches in beeld : Double Arch en The Windows zijn heerlijke locaties om langs- en onderheen te wandelen. Balancing Rock lijkt een fragiele formatie te zijn, tot je de rots van dichtbij onder andere hoeken ontdekt.

Dag 11 : Dead Horse Point - Canyonlands/Island in the Sky
Dead Horse Point is een prima voorsmaakje van de Grand Canyon; alleen is wat je hier ziet veel grootser en weidser, alsof je door een vliegtuig naar beneden kijkt. Het immense uitzicht toont de meanders van de Colorado en de Green River.

Canyonlands is een gigantisch national park, waarvan we vandaag het Island in the Sky gedeelte van doen. Dit laatste is een grote mesa, via een nauwe engte verbonden met de rest van het land; vanaf deze engte vertrekt de 9 km lange Neck Spring trail, een wandeling met een flinke klim. Om je een idee te geven, tijdens de 2h30 durende wandeling komen we exact 3 mensen tegen.

Dag 12 - Canyonlands/The Needles :
Canyonlands bestaat uit 3 delen : The Maze in het westen, dat enkel toegankelijk is voor terreinwagens, Island in the Sky in het noorden, dat we gisteren aandeden, en The Needles in het zuiden; maar eerst passeren we Newspaper Rock. Deze rots is van boven tot onder bedekt met oud-indiaanse droodels, waarvan niemand de betekenis vat. Sommige van de afgebeelde voetstappen hebben 6 tenen, wat duidt op een link met een verre voorouder, of een buitenaardse beschaving, of gewoon op het feit dat deze mensen niet goed konden tellen, wat dan weer de oorzaak kan zijn waarom ze uitgestorven zijn.

The Needles heeft enkele leuke wandelingen voor ons in petto :
- The Cave Spring hike, een wandeling rondom en boven een paddestoelrots, die een waterbron herbergt.
- Pothole Trail : een korte wandeling rond de zogenaamde potholes, kleine wateropvangbekkens die door erosie in de broze zandsteen werden uitgehold.
- The Elephant Hill trail, die rond mooie rotsformaties en bloeiende cactusplanten heel kronkelt; weeral zo'n wandeling die uren duurt, en waar je geen mens tegenkomt.

Dag 13 - Mesa Verde :
We rijden door naar Cortez, Colorado, wat de startplek is voor een bezoek aan Mesa Verde. Meteen na het binnenrijden in het park passeer je Montezuma's Overlook, een fantastisch overzicht op de streek. Mesa Verde is vooral bekend voor de overblijfselen van de Anasazi of Pueblo indianen die hier 1000 jaren geleden woonden. Het is Memorial Day weekend, dus is het park overspoeld met toeristen. We beperken ons tot één wandeling, de Petroglyphs Trail, die ons opnieuw langs enkele historische rotstekeningen brengt, die ons de geschiedenis van de Anasazi indianen uit de doeken doet.
Daarna een bezoek aan Cliff Palace, één van de rotswoningen die je in Mesa Verde terugvindt.
's Avonds rijden we door naar Arizona. We passeren het 4 corners monument, dat de enige plaats is in de USA waar 4 staten elkaar raken. Het monument is wegens het late uur gesloten, en da's jammer want we hadden graag een stapje in New Mexico gezet (letterlijk dan).

Het vervolg kan je hier verder lezen.

Reisverslag Southwest USA (week 1)

Topics

Hieronder het verslag van de eerste week van onze rondreis in het zuidwesten (map van de gevolgde route) van de Verenigde Staten. Het begin kan je hier lezen.

Dag 1-3 : San Francisco
- Hoe herken je een toerist in San Francisco ?
- Het is de enige in shorts en T-shirt.

Meteen worden we met de neus op de feiten gedrukt : San Francisco is koud; het is wel zonnig, maar er staat continu een koude wind. Meteen dan maar naar de eerste attractie : Alcatraz. Op voorhand ticketten bestellen was niet nodig blijkbaar : de ticketjes aan de kassa gaan nog vlot van de hand (maar dit zijn dan ook de ochtend rondleidingen). De audio rondleidingen zijn uitstekend : op je eigen tempo kan je de gevangenis bekijken die Amerika's meest beruchte misdadigers huisvestte.
Na Alcatraz een wandeling doorheen het toeristische Fishermans Wharf en pier 39. Een ideaal moment om Frisco culinair te ontdekken met een kopje clam chowder en de overheerlijke crab cakes. De vetreserves slinken snel na een klim op de steilste straat in San Francisco : Lombard Street. Pure waanzin om een stad om dergelijk heuvelachtig domein te bouwen !

Op dag 3 een rondleiding met bus die ons in sneltreinvaart door de meest toeristische plekken van SF toert : Twin Peaks, de Golden Gate Bridge, de Mission Dolores en het Golden Gate park (dat mi toch een halve dag bezoek verdient). In de namiddag proberen we de cable car met de bijgeleverde voucher voor een dagpas. Maar niemand kan ons vertellen waar we de voucher dienen in te wisselen; dan maar een ticket gekocht. Maar weer slaat het noodlot toe : een probleem met de kabel die het trammetje voortrekt, legt het ganse tramnetwerk plat. Na een halfuurtje stilstaan is ons geduld op, en trekken we met de benenwagen doorheen Chinatown; helaas bitter weinig te beleven... Ons hotel is het Holiday Inn Golden Gateway; ze serveren een heerlijk ontbijt, maar je moet wel 30 dollar per dag neertellen om je auto in de parking kwijt te geraken.

Dag 4 - 5 : Yosemite
De eerste dag met de auto brengt ons richting Yosemite. We besluiten om Silicon Valley links te laten liggen, en da's een goeie zet, gezien het drukke verkeer rond SF; we rijden via Merced highway 140 op. Een spectaculaire scenic route die ons eerst langs glooiende grasvlaktes voert, waar je zo een indiaan op een heuveltop verwacht op te duiken. Het laatste stuk op de 140 voert ons langs het bergdal van de Merced rivier naar El Portal, waar we verblijven in de Cedar Lodge.

Yosemite is de ideale plaats om te hiken of te mountaineeren. Wij kiezen voor het eerste; onder begeleiding van een ranger beklimmen we de top van de Yosmite Falls. Het uitzicht in het park wordt gedomineerd door de Half Dome, een gigantische granieten monoliet. Onze beslissing om het laatste stuk naar de top van de waterval te klimmen blijkt fataal : niet alleen hebben we veel te weinig eten & drinken bij, maar de tocht en de afdaling vereisen zoveel energie, dat we éénmaal beneden zo bekaf zijn, dat we de rest van het park niet meer kunnen/willen bezichtigen.
Indien je verschillende National Parks wenst te bezichtigen, is een National Park pass de ideale manier om de kosten te drukken : je betaalt al vlug 10 tot 20 dollar entree in een park, dus met de 80 dollar voor een National Park pass ben je uit je kosten vanaf het vierde park dat je bezichtigt.

Dag 6 : Tioga - Bodie
Een topdag vandaag : de Tioga Pass is de enige doorgang doorheen Yosemite National Park, en is sinds een tweetal weken open. Maar eerst enkele sequoia's bezichtigen in de Tuolumne Grove. Deze massieve bomen komen maar op enkele selecte plaatsen voor in de wereld, en Yosemite is er één van.
De Tioga Pass is een pareltje : bergmeren zoals Tanaya Lake zijn een perfecte picnic plaats, en een ideaal moment voor een sneeuwballen gevecht. Hier ligt inderdaad nog sneeuw, we zitten dan ook op 9000 feet hoogte.

Hoe kan je de Wild West bezoeken zonder een kijkje te nemen in een echte ghost town ? Bodie is één der best bewaarde ghost towns, en de authenticiteit straalt hiervan af. Hier geen souvenirswinkels, maar verlaten straten, en huizen waar je de afwas ziet staan bestoffen, alsof iedereen hier plotsklaps op de loop ging. In 1859 werd hier goud ontdekt, waardoor Bodie uitgroeide tot een flinke goudzoekersstad; in 1880 leefden er 10.000 goudzoekers, winkeleigenaren, criminelen en prostituees. En zoals alle mijnwerkersstadjes uit die tijd lagen er de nodige (65) saloons. Hier werd het zuur verdiende geld uitgegeven aan drank, vrouwen en gokken. Een stad naar m'n hart ;)

We stoppen nog even in Lone Pine, een echt redneck dorpje, waar je een Amerikaanse vlag voor elk huis ziet hangen, en iedereen met cowboyboots en ditto hoed rondloopt; je hebt er wel een pracht uitzicht op Mount Whitney, het hoogste punt in de USA. Morgen komen we aan op het laagste punt, nl Badwater point in Death Valley.
De afdaling naar Death Valley is zoals de afdaling naar de hel : je ziet er de temperatuur de hoogte inschieten ('slechts' een 105 ° F bij valavond) en de remmen van de wagen geraken door de steile afdaling flink overhit. Slapen in het hotel in Furnace Creek blijkt onmogelijk : de airco maakt een hels lawaai, maar zonder slapen is onmogelijk.

Het vervolg van de reis kan je hier verder lezen...

Reisverslag SouthWest USA (proloog)

Topics

De voorbije maand hebben wij doorgebracht in het westen van de Verenigde Staten. Onze vorige reis naar Australie was ons zo goed bevallen, dat we dit jaar een gelijkaardige formule wensten te doen.

Western Mosaic
Al vlug viel de keuze op de USA, waar wij het westen besloten ervan te verkennen. Na enkele reisagentschappen afgelopen te hebben, kozen we uiteindelijk voor Jetair met hun Western Mosaic formule. Deze bestaat uit een rondrit met huurauto en overnachtingen in hotels van San Francisco naar Los Angeles, waarbij de verschillende bezienswaardigheden in het westen aangedaan werden. De Western Mosaic bestaat uit een basisrondreis van 9 dagen, die je kan uitbreiden met verschillende extensies, waarbij je je reis met 1 of meer dagen op een specifieke plaats kan uitbreiden. Je moet goed gek zijn (of Japanner) om enkel de basisrondreis te nemen : zo blijven maar dagelijks 1 of 2 uur over om de verschillende interessante stukken te bekijken, voor de rest zit je in de wagen rond te toeren. Het systeem van de extensies is ietwat verwarrend : je kan bvb 1 nacht in locatie A zitten, waarbij je een extensie B kiest van 2 nachten. Je totale verblijf is dan niet 3 nachten, maar 2. Je moet dus een extensie zien als een uitbreiding tot een totaal aantal nachten.

Wij kozen voor de Western Mosaic met volgende extensies :

  • The Golden Gate City : 2 extra nachten in San Francisco
  • Yosemite Nature Experience : 1 extra nacht in Yosemite met trektocht
  • National Parks special : 6 extra nachten in National Parks
  • Grand Canyon : 1 extra nacht + helikoptervlucht
  • Monument Valley Navajo trail : 1 extra nacht
  • Lake Powell rims and canyons : 1 extra nacht

Oranje cobalt
De gekozen vliegtuigmaatschappij was Delta; helaas geen persoonlijk tv schermpje op de vlucht, wat de reis zonder iPod heel wat langer maakt. Autoverhuurmaatschappijen zijn hatelijke firma's : niet alleen proberen ze je tal van extra verzekeringen aan te smeren, hun formules zijn regelmatig onderhevig aan tal van plotse wijzigingen; ook Alamo was hierop geen uitzondering. De auto waarmee we rondtoerden was een feloranje Chevrolet Cobalt, één van de sloomste auto's waarmee ik ooit gereden heb... Heel wat campervans ook zien rondrijden, of zogenaamde RV's. Dat lijkt ons ook een interessante formule om een land rond te toeren, misschien een optie voor een volgende reis.

readme.txt
De documentatie die je van Jetair krijgt, is nogal summier : kaartjes van Californie, Arizona, Utah plus een overzichtskaart van het westen van de USA. Daarnaast stadskaarten van San Francisco, Las Vegas, Phoenix en Los Angeles; wat info over de national parks, en wat reclame van de verschillende hotels. Een GPS is geen overbodige luxe, zeker om in de steden te rijden. Verder nog in de documap een summiere info wat er te zien valt met een heel beknopte reisweg die je dient te volgen. Verwacht geen uitgewerkt dagplan van de reis ! Dat mag je zelf bijeenscharrelen met de verschillende vouchers die je bezit. Sommigen mogen dit een deel van de charme van de reis vinden, ik vond het nogal tijdverlies. Een uitgewerkte agenda was een handiger leidraad geweest. Zelf wat documentatie aanschaffen is dus verplicht : 'Zuidwest USA' uit de Trotter reeks is een echte aanrader, alleen jammer dat San Francisco er niet in beschreven staat.

Het vervolg kan je hier verder lezen...

US National Parks

Topics

I recently discovered the website of the US National Park service, which is a true gold mine for the tourist looking for various information of the National Parks in the USA. You'll find activities, maps, and road information among others, as well as more educational stuff like the history and geology of the various parks. Even comes with a handy click-through map of the different states in the US !

Ghost towns

Topics

In January of 1848, James Marshall had a work crew camped on the American River at Coloma near Sacramento. The crew was building a saw mill for John Sutter. On the cold, clear morning of January 24, Marshall found a few tiny gold nuggets. Thus began one of the largest human migrations in history as a half-million people from around the world descended upon California in search of instant wealth.

After the gold rush was over, many towns were deserted, and became ghost towns. Ghost Town Gallery offers a collection of 1300 pictures from 174 Ghost Towns and historic places.