Reisverslag Southwest USA (week 1)
Hieronder het verslag van de eerste week van onze rondreis in het zuidwesten (map van de gevolgde route) van de Verenigde Staten. Het begin kan je hier lezen.
Dag 1-3 : San Francisco
- Hoe herken je een toerist in San Francisco ?
- Het is de enige in shorts en T-shirt.
Meteen worden we met de neus op de feiten gedrukt : San Francisco is koud; het is wel zonnig, maar er staat continu een koude wind. Meteen dan maar naar de eerste attractie : Alcatraz. Op voorhand ticketten bestellen was niet nodig blijkbaar : de ticketjes aan de kassa gaan nog vlot van de hand (maar dit zijn dan ook de ochtend rondleidingen). De audio rondleidingen zijn uitstekend : op je eigen tempo kan je de gevangenis bekijken die Amerika's meest beruchte misdadigers huisvestte.
Na Alcatraz een wandeling doorheen het toeristische Fishermans Wharf en pier 39. Een ideaal moment om Frisco culinair te ontdekken met een kopje clam chowder en de overheerlijke crab cakes. De vetreserves slinken snel na een klim op de steilste straat in San Francisco : Lombard Street. Pure waanzin om een stad om dergelijk heuvelachtig domein te bouwen !
Op dag 3 een rondleiding met bus die ons in sneltreinvaart door de meest toeristische plekken van SF toert : Twin Peaks, de Golden Gate Bridge, de Mission Dolores en het Golden Gate park (dat mi toch een halve dag bezoek verdient). In de namiddag proberen we de cable car met de bijgeleverde voucher voor een dagpas. Maar niemand kan ons vertellen waar we de voucher dienen in te wisselen; dan maar een ticket gekocht. Maar weer slaat het noodlot toe : een probleem met de kabel die het trammetje voortrekt, legt het ganse tramnetwerk plat. Na een halfuurtje stilstaan is ons geduld op, en trekken we met de benenwagen doorheen Chinatown; helaas bitter weinig te beleven... Ons hotel is het Holiday Inn Golden Gateway; ze serveren een heerlijk ontbijt, maar je moet wel 30 dollar per dag neertellen om je auto in de parking kwijt te geraken.
Dag 4 - 5 : Yosemite
De eerste dag met de auto brengt ons richting Yosemite. We besluiten om Silicon Valley links te laten liggen, en da's een goeie zet, gezien het drukke verkeer rond SF; we rijden via Merced highway 140 op. Een spectaculaire scenic route die ons eerst langs glooiende grasvlaktes voert, waar je zo een indiaan op een heuveltop verwacht op te duiken. Het laatste stuk op de 140 voert ons langs het bergdal van de Merced rivier naar El Portal, waar we verblijven in de Cedar Lodge.
Yosemite is de ideale plaats om te hiken of te mountaineeren. Wij kiezen voor het eerste; onder begeleiding van een ranger beklimmen we de top van de Yosmite Falls. Het uitzicht in het park wordt gedomineerd door de Half Dome, een gigantische granieten monoliet. Onze beslissing om het laatste stuk naar de top van de waterval te klimmen blijkt fataal : niet alleen hebben we veel te weinig eten & drinken bij, maar de tocht en de afdaling vereisen zoveel energie, dat we éénmaal beneden zo bekaf zijn, dat we de rest van het park niet meer kunnen/willen bezichtigen.
Indien je verschillende National Parks wenst te bezichtigen, is een National Park pass de ideale manier om de kosten te drukken : je betaalt al vlug 10 tot 20 dollar entree in een park, dus met de 80 dollar voor een National Park pass ben je uit je kosten vanaf het vierde park dat je bezichtigt.
Dag 6 : Tioga - Bodie
Een topdag vandaag : de Tioga Pass is de enige doorgang doorheen Yosemite National Park, en is sinds een tweetal weken open. Maar eerst enkele sequoia's bezichtigen in de Tuolumne Grove. Deze massieve bomen komen maar op enkele selecte plaatsen voor in de wereld, en Yosemite is er één van.
De Tioga Pass is een pareltje : bergmeren zoals Tanaya Lake zijn een perfecte picnic plaats, en een ideaal moment voor een sneeuwballen gevecht. Hier ligt inderdaad nog sneeuw, we zitten dan ook op 9000 feet hoogte.
Hoe kan je de Wild West bezoeken zonder een kijkje te nemen in een echte ghost town ? Bodie is één der best bewaarde ghost towns, en de authenticiteit straalt hiervan af. Hier geen souvenirswinkels, maar verlaten straten, en huizen waar je de afwas ziet staan bestoffen, alsof iedereen hier plotsklaps op de loop ging. In 1859 werd hier goud ontdekt, waardoor Bodie uitgroeide tot een flinke goudzoekersstad; in 1880 leefden er 10.000 goudzoekers, winkeleigenaren, criminelen en prostituees. En zoals alle mijnwerkersstadjes uit die tijd lagen er de nodige (65) saloons. Hier werd het zuur verdiende geld uitgegeven aan drank, vrouwen en gokken. Een stad naar m'n hart ;)
We stoppen nog even in Lone Pine, een echt redneck dorpje, waar je een Amerikaanse vlag voor elk huis ziet hangen, en iedereen met cowboyboots en ditto hoed rondloopt; je hebt er wel een pracht uitzicht op Mount Whitney, het hoogste punt in de USA. Morgen komen we aan op het laagste punt, nl Badwater point in Death Valley.
De afdaling naar Death Valley is zoals de afdaling naar de hel : je ziet er de temperatuur de hoogte inschieten ('slechts' een 105 ° F bij valavond) en de remmen van de wagen geraken door de steile afdaling flink overhit. Slapen in het hotel in Furnace Creek blijkt onmogelijk : de airco maakt een hels lawaai, maar zonder slapen is onmogelijk.
Het vervolg van de reis kan je hier verder lezen...
Dag 1-3 : San Francisco
- Hoe herken je een toerist in San Francisco ?
- Het is de enige in shorts en T-shirt.
Meteen worden we met de neus op de feiten gedrukt : San Francisco is koud; het is wel zonnig, maar er staat continu een koude wind. Meteen dan maar naar de eerste attractie : Alcatraz. Op voorhand ticketten bestellen was niet nodig blijkbaar : de ticketjes aan de kassa gaan nog vlot van de hand (maar dit zijn dan ook de ochtend rondleidingen). De audio rondleidingen zijn uitstekend : op je eigen tempo kan je de gevangenis bekijken die Amerika's meest beruchte misdadigers huisvestte.
Na Alcatraz een wandeling doorheen het toeristische Fishermans Wharf en pier 39. Een ideaal moment om Frisco culinair te ontdekken met een kopje clam chowder en de overheerlijke crab cakes. De vetreserves slinken snel na een klim op de steilste straat in San Francisco : Lombard Street. Pure waanzin om een stad om dergelijk heuvelachtig domein te bouwen !
Op dag 3 een rondleiding met bus die ons in sneltreinvaart door de meest toeristische plekken van SF toert : Twin Peaks, de Golden Gate Bridge, de Mission Dolores en het Golden Gate park (dat mi toch een halve dag bezoek verdient). In de namiddag proberen we de cable car met de bijgeleverde voucher voor een dagpas. Maar niemand kan ons vertellen waar we de voucher dienen in te wisselen; dan maar een ticket gekocht. Maar weer slaat het noodlot toe : een probleem met de kabel die het trammetje voortrekt, legt het ganse tramnetwerk plat. Na een halfuurtje stilstaan is ons geduld op, en trekken we met de benenwagen doorheen Chinatown; helaas bitter weinig te beleven... Ons hotel is het Holiday Inn Golden Gateway; ze serveren een heerlijk ontbijt, maar je moet wel 30 dollar per dag neertellen om je auto in de parking kwijt te geraken.
Dag 4 - 5 : Yosemite
De eerste dag met de auto brengt ons richting Yosemite. We besluiten om Silicon Valley links te laten liggen, en da's een goeie zet, gezien het drukke verkeer rond SF; we rijden via Merced highway 140 op. Een spectaculaire scenic route die ons eerst langs glooiende grasvlaktes voert, waar je zo een indiaan op een heuveltop verwacht op te duiken. Het laatste stuk op de 140 voert ons langs het bergdal van de Merced rivier naar El Portal, waar we verblijven in de Cedar Lodge.
Yosemite is de ideale plaats om te hiken of te mountaineeren. Wij kiezen voor het eerste; onder begeleiding van een ranger beklimmen we de top van de Yosmite Falls. Het uitzicht in het park wordt gedomineerd door de Half Dome, een gigantische granieten monoliet. Onze beslissing om het laatste stuk naar de top van de waterval te klimmen blijkt fataal : niet alleen hebben we veel te weinig eten & drinken bij, maar de tocht en de afdaling vereisen zoveel energie, dat we éénmaal beneden zo bekaf zijn, dat we de rest van het park niet meer kunnen/willen bezichtigen.
Indien je verschillende National Parks wenst te bezichtigen, is een National Park pass de ideale manier om de kosten te drukken : je betaalt al vlug 10 tot 20 dollar entree in een park, dus met de 80 dollar voor een National Park pass ben je uit je kosten vanaf het vierde park dat je bezichtigt.
Dag 6 : Tioga - Bodie
Een topdag vandaag : de Tioga Pass is de enige doorgang doorheen Yosemite National Park, en is sinds een tweetal weken open. Maar eerst enkele sequoia's bezichtigen in de Tuolumne Grove. Deze massieve bomen komen maar op enkele selecte plaatsen voor in de wereld, en Yosemite is er één van.
De Tioga Pass is een pareltje : bergmeren zoals Tanaya Lake zijn een perfecte picnic plaats, en een ideaal moment voor een sneeuwballen gevecht. Hier ligt inderdaad nog sneeuw, we zitten dan ook op 9000 feet hoogte.
Hoe kan je de Wild West bezoeken zonder een kijkje te nemen in een echte ghost town ? Bodie is één der best bewaarde ghost towns, en de authenticiteit straalt hiervan af. Hier geen souvenirswinkels, maar verlaten straten, en huizen waar je de afwas ziet staan bestoffen, alsof iedereen hier plotsklaps op de loop ging. In 1859 werd hier goud ontdekt, waardoor Bodie uitgroeide tot een flinke goudzoekersstad; in 1880 leefden er 10.000 goudzoekers, winkeleigenaren, criminelen en prostituees. En zoals alle mijnwerkersstadjes uit die tijd lagen er de nodige (65) saloons. Hier werd het zuur verdiende geld uitgegeven aan drank, vrouwen en gokken. Een stad naar m'n hart ;)
We stoppen nog even in Lone Pine, een echt redneck dorpje, waar je een Amerikaanse vlag voor elk huis ziet hangen, en iedereen met cowboyboots en ditto hoed rondloopt; je hebt er wel een pracht uitzicht op Mount Whitney, het hoogste punt in de USA. Morgen komen we aan op het laagste punt, nl Badwater point in Death Valley.
De afdaling naar Death Valley is zoals de afdaling naar de hel : je ziet er de temperatuur de hoogte inschieten ('slechts' een 105 ° F bij valavond) en de remmen van de wagen geraken door de steile afdaling flink overhit. Slapen in het hotel in Furnace Creek blijkt onmogelijk : de airco maakt een hels lawaai, maar zonder slapen is onmogelijk.
Het vervolg van de reis kan je hier verder lezen...