Drupal 7
It has been a very long & bumpy road, but I have finally managed to upgrade this site to Drupal 7. Just in time, as Drupal 8 is getting finished and polished. There is still stuff that needs to be converted, most noticeable are the taxonomy_browser and taxonomy_image functionalities, that will be fixed in the next couple of weeks.
If you see anything abnormal, just leave a note in the reply section !
If you see anything abnormal, just leave a note in the reply section !
Curiosity panorama
Here's an interactive panorama of the current Curiosity surroundings. Astonishing !
Linux 3.8
Where's the time that we spent ages in 2.6 ? Linux 3.8 has been released today.
Tomatin, 18yo
Long time since I tasted some Speyside whisky - Tomatin is one of Scotlands highest located distilleries, nestled between Aviemore and Inverness. The name 'Tomatin' comes from Gaelic and means 'the hill of the juniper bushes'. At least, that's what I have been told and am inclined to believe due to my naive and romantic character. Whatever. This Tomatin is newly formulated in 2009, with an Oloroso Sherry Cask finish, and bottled at 46% non chill-filtered.
Color : dark amber, almost like red gold
Nose : Vanilla, fruity, maple syrup and sweet smoke.
Taste : Oooh, much sweeter than the smell predicted, a whole orchard is coming trough life with some chilled water added. Citrus, orange zest, dark chocolate and some faint smoke in the background.
Finish : Long and sweet, slightly bitter (that zest again) and a bit of pepper.
Niiice - quite complex for a Speyside (the Highlands are not so far away after all), but extremely well balanced. I expected more peat and smoke, but it turned out a true Speysider on that matter with its fruitiness and sweetness.
I like this *a lot* : the sweetness of Speyside combined with the complexity of the Highlands.
Color : dark amber, almost like red gold
Nose : Vanilla, fruity, maple syrup and sweet smoke.
Taste : Oooh, much sweeter than the smell predicted, a whole orchard is coming trough life with some chilled water added. Citrus, orange zest, dark chocolate and some faint smoke in the background.
Finish : Long and sweet, slightly bitter (that zest again) and a bit of pepper.
Niiice - quite complex for a Speyside (the Highlands are not so far away after all), but extremely well balanced. I expected more peat and smoke, but it turned out a true Speysider on that matter with its fruitiness and sweetness.
I like this *a lot* : the sweetness of Speyside combined with the complexity of the Highlands.
USA/Canada, week 4
Dit is het laatste deel van het verslag van onze reis naar USA & Canada. Het begin kan je hier lezen.
Dag 22 : Prince Rupert
Wat een trieste dagen hebben we achter de rug : het regent al een tijdje, het landschap is monotoon & de dorpen die we passeren zien er armetierig & versleten uit. Het absolute dieptepunt is de streek rond Hazeltown. Deze woestenij is ook totempole county; in het dorpje Kitwancool zouden volgens onze Trotter de mooiste totempalen van Canada moeten staan. Helaas. Kitwancool is een Indiaans trailerpark op een halve vuilnisbelt, waar een vijftiental versleten totempalen ergens in een hoekje staan, dromend van betere tijden.
Ons geluk keert eindelijk wanneer we de Skeena vallei inrijden : de dichte dennebossen wijken voor een prachtige vallei waarin de brede Skeena rivier in stroomt. De weg loopt langs de spoorlijn, en op de sporen zie ik een gigantische grizzly; iets later blijkt het een moeder met jong te zijn.
Dag 23 : Inside passage
De Inside Passage is een 15 uur durende trip op de veerboot doorheen de eilanden langs de West-Canadese kust. We spotten verschillende orka's, dolfijnen & adelaars, maar blijven enigszins op onze honger zitten mbt het zien van wildlife.
Dag 24-25 : Vancouver Island
Vancouver Island is bijna zo groot als Nederland, met slechts een 750 000 inwoners, die bijna allemaal in het zuiden wonen. Onze tocht brengt ons van het noorden via de oostkust naar Victoria. We picknicken aan het gezellige Hoomak meer; het water is heerlijk warm en zalig om in te zwemmen.
Campbell River is een gezellige stad, waar vooral de Cow Bay road een leuke buurt is. Voor één keer bewijst de Trotter gids zijn nut : het Riptide restaurant is het beste waar we in Canada aten – het is goed weggestoken achter het Zeller warenhuis. Aan ons Oostenrijks aandoend hotelletje merk ik ‘s ochtends een gigantische American bald eagle op in de bomen.
In Strathcona Park houden de meeste toeristen het op de Centennial trail, een korte wandeling aangelegd op houten pontons; wij volgen de wandeling naar McKenzie Lake; ook hier zalig warm water waar het heerlijk picknicken & zwemmen is. We stoppen nog even in Duncan, die zich totempole city mag noemen – geen authentieke totempalen, maar nieuwe, gemaakt door verschillende artiesten sieren het dorpje. We vinden er zelfs een Nederlandse dame die een lekker roomijs salon uitbaat.
Weinig tijd om Victoria te verkennen; het blijft bij een restaurant zoeken voornamelijk – Nautical Nellies heeft prijzige maar wel lekkere crab cakes & de beste red tiger rolls.
Dag 26-27 : Vancouver
Wat een drukte na al dat natuurschoon van de voorbije dagen ! Vancouver is een ware metropool die ons wat aan San Francisco doet denken : heel wat verschillende nationaliteiten leven hier wat zich ook in een ongelofelijke diversiviteit vertaalt van restaurants; de kwaliteit verschilt echter zeer van etablissement tot etablissement : onze Japanse bento box bevat heel wat lekkernijen, maar de Vietnamese loempia’s die we de volgende dag proberen zijn waarlijk degoutant. We verblijven in de Ramada Inn, niet echt een aanrader in een nogal ruigere buurt van Vancouver, waar een heleboel bedelaars rondlopen. Het is een trend die ons de ganse oostkust van Canada opviel…
Dag 28 : Seattle
De huurauto die we in Denver huurden, kunnen we niet in Canada droppen, dus moeten we door naar Seattle. Het is lang aanschuiven aan de grens, en tot overmaat van ramp moeten we ons vers fruit allemaal afgeven. De afstand van Vancouver naar Seattle bedraagt slechts een goeie 200km, maar we doen er meer dan vijf uur over. Het verkeer rond Seattle staat voornamelijk stil, met gigantische files, zelfs buiten het spitsuur.
De dag erna vliegen we terug huiswaarts na een korte stop in New York. Een viertal weken met als hoogtepunten Yellowstone & Banff heb ik neergepend.
Dag 22 : Prince Rupert
Wat een trieste dagen hebben we achter de rug : het regent al een tijdje, het landschap is monotoon & de dorpen die we passeren zien er armetierig & versleten uit. Het absolute dieptepunt is de streek rond Hazeltown. Deze woestenij is ook totempole county; in het dorpje Kitwancool zouden volgens onze Trotter de mooiste totempalen van Canada moeten staan. Helaas. Kitwancool is een Indiaans trailerpark op een halve vuilnisbelt, waar een vijftiental versleten totempalen ergens in een hoekje staan, dromend van betere tijden.
Ons geluk keert eindelijk wanneer we de Skeena vallei inrijden : de dichte dennebossen wijken voor een prachtige vallei waarin de brede Skeena rivier in stroomt. De weg loopt langs de spoorlijn, en op de sporen zie ik een gigantische grizzly; iets later blijkt het een moeder met jong te zijn.
Dag 23 : Inside passage
De Inside Passage is een 15 uur durende trip op de veerboot doorheen de eilanden langs de West-Canadese kust. We spotten verschillende orka's, dolfijnen & adelaars, maar blijven enigszins op onze honger zitten mbt het zien van wildlife.
Dag 24-25 : Vancouver Island
Vancouver Island is bijna zo groot als Nederland, met slechts een 750 000 inwoners, die bijna allemaal in het zuiden wonen. Onze tocht brengt ons van het noorden via de oostkust naar Victoria. We picknicken aan het gezellige Hoomak meer; het water is heerlijk warm en zalig om in te zwemmen.
Campbell River is een gezellige stad, waar vooral de Cow Bay road een leuke buurt is. Voor één keer bewijst de Trotter gids zijn nut : het Riptide restaurant is het beste waar we in Canada aten – het is goed weggestoken achter het Zeller warenhuis. Aan ons Oostenrijks aandoend hotelletje merk ik ‘s ochtends een gigantische American bald eagle op in de bomen.
In Strathcona Park houden de meeste toeristen het op de Centennial trail, een korte wandeling aangelegd op houten pontons; wij volgen de wandeling naar McKenzie Lake; ook hier zalig warm water waar het heerlijk picknicken & zwemmen is. We stoppen nog even in Duncan, die zich totempole city mag noemen – geen authentieke totempalen, maar nieuwe, gemaakt door verschillende artiesten sieren het dorpje. We vinden er zelfs een Nederlandse dame die een lekker roomijs salon uitbaat.
Weinig tijd om Victoria te verkennen; het blijft bij een restaurant zoeken voornamelijk – Nautical Nellies heeft prijzige maar wel lekkere crab cakes & de beste red tiger rolls.
Dag 26-27 : Vancouver
Wat een drukte na al dat natuurschoon van de voorbije dagen ! Vancouver is een ware metropool die ons wat aan San Francisco doet denken : heel wat verschillende nationaliteiten leven hier wat zich ook in een ongelofelijke diversiviteit vertaalt van restaurants; de kwaliteit verschilt echter zeer van etablissement tot etablissement : onze Japanse bento box bevat heel wat lekkernijen, maar de Vietnamese loempia’s die we de volgende dag proberen zijn waarlijk degoutant. We verblijven in de Ramada Inn, niet echt een aanrader in een nogal ruigere buurt van Vancouver, waar een heleboel bedelaars rondlopen. Het is een trend die ons de ganse oostkust van Canada opviel…
Dag 28 : Seattle
De huurauto die we in Denver huurden, kunnen we niet in Canada droppen, dus moeten we door naar Seattle. Het is lang aanschuiven aan de grens, en tot overmaat van ramp moeten we ons vers fruit allemaal afgeven. De afstand van Vancouver naar Seattle bedraagt slechts een goeie 200km, maar we doen er meer dan vijf uur over. Het verkeer rond Seattle staat voornamelijk stil, met gigantische files, zelfs buiten het spitsuur.
De dag erna vliegen we terug huiswaarts na een korte stop in New York. Een viertal weken met als hoogtepunten Yellowstone & Banff heb ik neergepend.
USA/Canada, week 3
Dit is het verslag van de derde week van onze reis in USA & Canada - het begin kan je hier lezen.
Dag 15-16 : Jasper
De weg van Banff naar Jasper is wonderschoon : vooral het stuk rond Banff is een bonte afwisseling van besneeuwde bergen & meertjes. Je kijkt je ogen uit. Halverwege vind je de Columbia Icefield : een stuk eeuwige sneeuw van waaruit de Athabasca gletjser traag naar beneden stroomt. Bordjes geven het schrikwekkend smeltverval aan van de gletsjer, en merk je ook dat vooral de laatste jaren de terugval van de gletsjer in versneld tempo plaatsvindt.
Je kan de gletsjer nog sneller doen smelten & je ecologische voetafdruk te vergroten door aan boord te gaan van de SnoCoach, een gigantische bus die dieselrook uitbrakend iedere 15minuten half leeg gevuld vertrekt, en via een uitgegraven pad toeristen halverwege de gletsjer brengt waar ze 10 minuten op het ijs kunnen.
Nee, dan liever de begeleide wandelingen van icewalk.com; zij brengen je in een wandeling van 3uur op de gletjser waar je van dichtbij de ijspracht kan bewonderen. Een aanrader !
Dicht bij Jasper blijkt het te krioelen van de beren, we zien er op een paar uur tijd niet minder dan 6. Vlak bij het dorp blijkt een grizzly langs de kant te zitten; tientallen toeristen komen omterdichtst erbij om mooie kiekjes te kunnen nemen. Wanneer de beer zich echter omdraait, en naar de mensen wandelt, doen alle mensen wat niet mag : gaan lopen. Een ranger moet ingrijpen, en verjaagt de beer met enkele luide geweerschoten.
Jasper is stukken kleiner dan Banff, minder toeristisch en voelt daardoor authentieker aan. Banff moet zalig zijn rond Kerst, Jasper is zalig in de zomer. Het is al laat in de namiddag wanneer we doorrijden naar Lake Maligne. Op weg daarheen merken we een roedel bighorn sheep op de weg. Ze zijn duidelijk toeristen gewoon, en komen schooien voor eten, en laten zich gewillig strelen door iedereen. De magie is verbroken, dit is geen wildlife meer, dit is een kinderboerderij !
Lake Maligne is zonder twijfel het mooiste meer in de regio. Het boat house is echter al gesloten, en daarmee vervliegt ook iedere hoop op een tochtje op het wonderschone meer. Op de terugweg nemen we nog wat kiekjes van Medicine Lake, bijna even prachtig als Maligne.
Dag 17-18 : Mount Robson & Wells Gray NP
Een lange dag rijden brengt ons naar Clearwater. Maar eerst door Mount Robson Provincial Park. Het is mooi kiekjes nemen van de berg bij het visitor center. We zitten echter wat in tijdnood, en besluiten niet de Berg Lake trail te beginnen.
Tijdnood zorgt er ook voor dat we niet binnenrijden in Riversafari.com. Ze brengen je met bootjes recht in bear habitat.
Wat een teleurstelling wanneer we ons hotel Helmcken Falls Lodge bereiken – dit is geen hotelkamer, dit is een tuinhuis met 2 bedden in, compleet met spinnewebben & insecten. Ze vragen schandalig veel geld voor een schamel ontbijt. Pure afzetterij !
's Ochtends zit er een beer in het dichte struikgewas vlak voor onze kamer. Wells Gray zou er vol van moeten zitten, maar dit is het enige exemplaar waarvan we een glimp van opvangen.
Wells Gray is weinig interessant na de natuurpracht van Banff & Jasper. Dawson Falls zijn de moeite, Helmcken Falls is een grotere waterval, maar je staat er veel verder van weg dan Dawsons. Een gravelroad in slechte staat brengt ons aan de oevers van Clearwater Lake, vandaar doen we een boottochtje van enkele uren. Leuke tocht die de pijn van de gemiste kans in Maligne doet vergeten.
Dag 19 : 100 Mile House
We verlaten net op tijd Clearwater Lake, het begint te regenen, en dat blijft het voor de rest van de dag doen. Jammer, want we rijden via Lake Country door naar 100 Mile House – er zijn zoveel meren in de buurt dat we op een gegeven moment ons afvragen of we geen rondjes rijden langs één & hetzelfde meer.
Dag 20-21 : Prince George/Smithers
Opnieuw een verre tocht naar Prince George. We stoppen in Quesnel, een stadje midden in de Caribou Gold Rush trail. Hier werd vroeger goud gevonden, wat de goudzoekers in grote getale naar hier deed trekken. In de buurt bezoeken we het bescheiden Pinnacles Park, wat enkele vergezichten geeft op enkele hoodoos in de vallei.
Het vervolg kan je hier lezen.
Dag 15-16 : Jasper
De weg van Banff naar Jasper is wonderschoon : vooral het stuk rond Banff is een bonte afwisseling van besneeuwde bergen & meertjes. Je kijkt je ogen uit. Halverwege vind je de Columbia Icefield : een stuk eeuwige sneeuw van waaruit de Athabasca gletjser traag naar beneden stroomt. Bordjes geven het schrikwekkend smeltverval aan van de gletsjer, en merk je ook dat vooral de laatste jaren de terugval van de gletsjer in versneld tempo plaatsvindt.
Je kan de gletsjer nog sneller doen smelten & je ecologische voetafdruk te vergroten door aan boord te gaan van de SnoCoach, een gigantische bus die dieselrook uitbrakend iedere 15minuten half leeg gevuld vertrekt, en via een uitgegraven pad toeristen halverwege de gletsjer brengt waar ze 10 minuten op het ijs kunnen.
Nee, dan liever de begeleide wandelingen van icewalk.com; zij brengen je in een wandeling van 3uur op de gletjser waar je van dichtbij de ijspracht kan bewonderen. Een aanrader !
Dicht bij Jasper blijkt het te krioelen van de beren, we zien er op een paar uur tijd niet minder dan 6. Vlak bij het dorp blijkt een grizzly langs de kant te zitten; tientallen toeristen komen omterdichtst erbij om mooie kiekjes te kunnen nemen. Wanneer de beer zich echter omdraait, en naar de mensen wandelt, doen alle mensen wat niet mag : gaan lopen. Een ranger moet ingrijpen, en verjaagt de beer met enkele luide geweerschoten.
Jasper is stukken kleiner dan Banff, minder toeristisch en voelt daardoor authentieker aan. Banff moet zalig zijn rond Kerst, Jasper is zalig in de zomer. Het is al laat in de namiddag wanneer we doorrijden naar Lake Maligne. Op weg daarheen merken we een roedel bighorn sheep op de weg. Ze zijn duidelijk toeristen gewoon, en komen schooien voor eten, en laten zich gewillig strelen door iedereen. De magie is verbroken, dit is geen wildlife meer, dit is een kinderboerderij !
Lake Maligne is zonder twijfel het mooiste meer in de regio. Het boat house is echter al gesloten, en daarmee vervliegt ook iedere hoop op een tochtje op het wonderschone meer. Op de terugweg nemen we nog wat kiekjes van Medicine Lake, bijna even prachtig als Maligne.
Dag 17-18 : Mount Robson & Wells Gray NP
Een lange dag rijden brengt ons naar Clearwater. Maar eerst door Mount Robson Provincial Park. Het is mooi kiekjes nemen van de berg bij het visitor center. We zitten echter wat in tijdnood, en besluiten niet de Berg Lake trail te beginnen.
Tijdnood zorgt er ook voor dat we niet binnenrijden in Riversafari.com. Ze brengen je met bootjes recht in bear habitat.
Wat een teleurstelling wanneer we ons hotel Helmcken Falls Lodge bereiken – dit is geen hotelkamer, dit is een tuinhuis met 2 bedden in, compleet met spinnewebben & insecten. Ze vragen schandalig veel geld voor een schamel ontbijt. Pure afzetterij !
's Ochtends zit er een beer in het dichte struikgewas vlak voor onze kamer. Wells Gray zou er vol van moeten zitten, maar dit is het enige exemplaar waarvan we een glimp van opvangen.
Wells Gray is weinig interessant na de natuurpracht van Banff & Jasper. Dawson Falls zijn de moeite, Helmcken Falls is een grotere waterval, maar je staat er veel verder van weg dan Dawsons. Een gravelroad in slechte staat brengt ons aan de oevers van Clearwater Lake, vandaar doen we een boottochtje van enkele uren. Leuke tocht die de pijn van de gemiste kans in Maligne doet vergeten.
Dag 19 : 100 Mile House
We verlaten net op tijd Clearwater Lake, het begint te regenen, en dat blijft het voor de rest van de dag doen. Jammer, want we rijden via Lake Country door naar 100 Mile House – er zijn zoveel meren in de buurt dat we op een gegeven moment ons afvragen of we geen rondjes rijden langs één & hetzelfde meer.
Dag 20-21 : Prince George/Smithers
Opnieuw een verre tocht naar Prince George. We stoppen in Quesnel, een stadje midden in de Caribou Gold Rush trail. Hier werd vroeger goud gevonden, wat de goudzoekers in grote getale naar hier deed trekken. In de buurt bezoeken we het bescheiden Pinnacles Park, wat enkele vergezichten geeft op enkele hoodoos in de vallei.
Het vervolg kan je hier lezen.
USA/Canada, week 2
Dit is het tweede deel van onze reis doorheen USA en Canada. Het begin kan je hier lezen.
Dag 8/9 : Yellowstone/Grand Teton
De volgende dagen zitten we in Yellowstone. We besluiten om de eerste dag Grand Teton National Park aan te doen dat zich ten zuiden van Yellowstone bevindt, maar eenmaal daar aangekomen regent het oude wijven. We keren terug naar Yellowstone, waar het gelukkig iets opgeklaard is. We doen er de geisers van Old Faithfull aan, waar we verschillende uitbarstingen meemaken. Impressionant !
Iets verder naar het noorden bevindt zich Grand Prismatic, een vulkanisch meertje met verschillende mooie kleuren, maar het is moeilijk ze te spotten met de zwaveldampen die in grote getale uit het meertje komen. 's Avonds op weg naar het hotel passeert een bison op zijn dooie gemak langsheen de drukke weg. We verblijven in West Yellowstone, een druk & toeristisch dorp dat toch een zekere charme uitstraalt.
De dag erna besluiten we terug te rijden naar Grand Teton – dit National Park toont een indrukwekkend bergmassief langsheen de vlakte waarin de Snake rivier stroomt. Het is er vandaag veel beter weer, en we doen er de Taggart Lake trail, die ons langsheen Taggart en Bradley lake voeren. Het is er heerlijk verpozen langsheen het meer.
In de namiddag zijn we terug in Yellowstone. Dichtbij Grand Village merken we een grizzly op die zich langsheen de weg ophoudt. Later op de dag staat ook een grote kudde bisons langs de weg. Wanneer er dieren te zien zijn, worden onmiddellijk gigantische wegopstoppingen veroorzaakt in het drukke park.
Yellowstone wordt jammer genoeg wat ontsierd door honderdduizenden kwetterende Chinese toeristen, die werkelijk met busladingen gedropt worden.
Dag 10 : West Virginia
De dag erna dienen we 600km verder te geraken tot in Kalispell, ten noorden van Montana; we stoppen eerst in West-Virginia, een oud wild west stadje dat nog enkele gebouwen herbergt van in de oude tijd. Het lijkt een beetje op een openluchtmuseum, maar is redelijk rustig zonder al te veel toeristen.
Wat opvalt in Montana zijn vele highways & memorials die genoemd zijn naar soldaten, wat aangeeft dat het grootste exportproduct van Montana kannonenvlees lijkt te zijn.
Kalispell ligt ten noorden van het pittoreske Flathead Lake; de grootte van de huizen doet vermoeden dat dit een residentiele buurt is. Het uitzicht vanuit de huizen moet inderdaad prachtig zijn !
Dag 11 : Glacier National Park
De weg van Kalispell naar Calgary brengt ons door het Glacier National Park, via de Going to the Sun road. We stoppen langs enkele mooie uitzichten, en besluiten de Avalance Lake trail te doen. Helaas is het redelijk druk op het einde van de wandeling bij het meer. Het laatste stuk van de weg brengt je redelijk hoog zelfs tot op sneeuwhoogte. Een eenzame witte berggeit staat wat verward langs de weg, twijfelend of die kan oversteken met dit drukke verkeer.
Dag 12-14 : Banff National Park
Banff is de vertrekplaats van heel wat activiteiten in het Banff National Park. Het is een supertoeristisch klein stadje, waar we zoveel mogelijk de drukke hoofdstraat proberen te vermijden. Als eerste activiteit kiezen we voor een ritje te paard. Horseback.com biedt enkele leuke ritjes aan; wij kiezen als paardnovicen, voor de 1 uur durende Spray River trail ride, die ons tot tweemaal toe de Spray rivier laat oversteken.
Banff zou een ideale bear spotting place moeten zijn; we proberen wat wildlife te bekijken langs de Vermillion Lakes, maar het moerassig gebied lijkt enkel wat ganzen te herbergen. Op naar het Minnewanka Lake dan. Minnewanka is zonder twijfel Indiaans voor “plaats van de duizenden stekende muggen”, want de plaats is vergeven van zeer aggressieve muggen. Zelfs met muggenmelk ingesmeerd blijven de irritante beesten elke niet behandelde vierkante centimeter huid aanvallen. Zelfs doorheen broeken en hemden wordt gepoogd om mensenbloed af te tappen. De muggen steken ook verschillende keren op dezelfde plek, wat gigantische muggenbeten doet ontstaan.
Minnewanka Lake is in elk geval zonder de muggen een prachtige plek. Rondom het meer spotten we verschillende bighorn sheep. We volgen een trail dat ons hoger in de bergen leidt, maar moeten helaas afhaken : verderop is wegens berengevaar het pad enkel bereikbaar voor groepen van meer dan 4 personen, én in bezit van antiberenspray...
Het hotel in Banff biedt gratis fietsen aan op first come, first serve basis. We besluiten om de ochtend erna de Sundance trail te volgen op de fiets, maar wanneer we willen vertrekken blijken alle fietsjes reeds verdwenen ! Balen ! We besluiten dan maar te improviseren en naar Lake Louise te rijden. Helaas is het een drukte van jewelste ginder. Busladingen toeristen maken het meer stukken minder idylisch. Moraine Lake is gelukkig even mooi, en heel wat minder druk.
We rijden nog door naar Yoho National Park, maar daar valt minder te zien. We doen een stukje van de Lake O'Hara trail, maar dat leidt ons enkel via een kilometers lang gravelpad, waar geen kat te beleven of te bezichtigen valt. Gelukkig begint het te regenen, zodat we een excuus hebben om terug te keren naar de auto.
's Avonds blijken er terug fietsjes beschikbaar te zijn aan het hotel. We volgen de Sundance trail, en zien 2 elkherten in een nogal intiem moment. Wacht eens even ! Ik dacht dat elken met een gewei mannetjes waren, en beide bezitten inderdaad een gewei... Even later blijkt inderdaad deze stelling de waarheid, en dat homofilie niet enkel een menselijk fenomeen is...
Het vervolg kan je hier lezen...
Dag 8/9 : Yellowstone/Grand Teton
De volgende dagen zitten we in Yellowstone. We besluiten om de eerste dag Grand Teton National Park aan te doen dat zich ten zuiden van Yellowstone bevindt, maar eenmaal daar aangekomen regent het oude wijven. We keren terug naar Yellowstone, waar het gelukkig iets opgeklaard is. We doen er de geisers van Old Faithfull aan, waar we verschillende uitbarstingen meemaken. Impressionant !
Iets verder naar het noorden bevindt zich Grand Prismatic, een vulkanisch meertje met verschillende mooie kleuren, maar het is moeilijk ze te spotten met de zwaveldampen die in grote getale uit het meertje komen. 's Avonds op weg naar het hotel passeert een bison op zijn dooie gemak langsheen de drukke weg. We verblijven in West Yellowstone, een druk & toeristisch dorp dat toch een zekere charme uitstraalt.
De dag erna besluiten we terug te rijden naar Grand Teton – dit National Park toont een indrukwekkend bergmassief langsheen de vlakte waarin de Snake rivier stroomt. Het is er vandaag veel beter weer, en we doen er de Taggart Lake trail, die ons langsheen Taggart en Bradley lake voeren. Het is er heerlijk verpozen langsheen het meer.
In de namiddag zijn we terug in Yellowstone. Dichtbij Grand Village merken we een grizzly op die zich langsheen de weg ophoudt. Later op de dag staat ook een grote kudde bisons langs de weg. Wanneer er dieren te zien zijn, worden onmiddellijk gigantische wegopstoppingen veroorzaakt in het drukke park.
Yellowstone wordt jammer genoeg wat ontsierd door honderdduizenden kwetterende Chinese toeristen, die werkelijk met busladingen gedropt worden.
Dag 10 : West Virginia
De dag erna dienen we 600km verder te geraken tot in Kalispell, ten noorden van Montana; we stoppen eerst in West-Virginia, een oud wild west stadje dat nog enkele gebouwen herbergt van in de oude tijd. Het lijkt een beetje op een openluchtmuseum, maar is redelijk rustig zonder al te veel toeristen.
Wat opvalt in Montana zijn vele highways & memorials die genoemd zijn naar soldaten, wat aangeeft dat het grootste exportproduct van Montana kannonenvlees lijkt te zijn.
Kalispell ligt ten noorden van het pittoreske Flathead Lake; de grootte van de huizen doet vermoeden dat dit een residentiele buurt is. Het uitzicht vanuit de huizen moet inderdaad prachtig zijn !
Dag 11 : Glacier National Park
De weg van Kalispell naar Calgary brengt ons door het Glacier National Park, via de Going to the Sun road. We stoppen langs enkele mooie uitzichten, en besluiten de Avalance Lake trail te doen. Helaas is het redelijk druk op het einde van de wandeling bij het meer. Het laatste stuk van de weg brengt je redelijk hoog zelfs tot op sneeuwhoogte. Een eenzame witte berggeit staat wat verward langs de weg, twijfelend of die kan oversteken met dit drukke verkeer.
Dag 12-14 : Banff National Park
Banff is de vertrekplaats van heel wat activiteiten in het Banff National Park. Het is een supertoeristisch klein stadje, waar we zoveel mogelijk de drukke hoofdstraat proberen te vermijden. Als eerste activiteit kiezen we voor een ritje te paard. Horseback.com biedt enkele leuke ritjes aan; wij kiezen als paardnovicen, voor de 1 uur durende Spray River trail ride, die ons tot tweemaal toe de Spray rivier laat oversteken.
Banff zou een ideale bear spotting place moeten zijn; we proberen wat wildlife te bekijken langs de Vermillion Lakes, maar het moerassig gebied lijkt enkel wat ganzen te herbergen. Op naar het Minnewanka Lake dan. Minnewanka is zonder twijfel Indiaans voor “plaats van de duizenden stekende muggen”, want de plaats is vergeven van zeer aggressieve muggen. Zelfs met muggenmelk ingesmeerd blijven de irritante beesten elke niet behandelde vierkante centimeter huid aanvallen. Zelfs doorheen broeken en hemden wordt gepoogd om mensenbloed af te tappen. De muggen steken ook verschillende keren op dezelfde plek, wat gigantische muggenbeten doet ontstaan.
Minnewanka Lake is in elk geval zonder de muggen een prachtige plek. Rondom het meer spotten we verschillende bighorn sheep. We volgen een trail dat ons hoger in de bergen leidt, maar moeten helaas afhaken : verderop is wegens berengevaar het pad enkel bereikbaar voor groepen van meer dan 4 personen, én in bezit van antiberenspray...
Het hotel in Banff biedt gratis fietsen aan op first come, first serve basis. We besluiten om de ochtend erna de Sundance trail te volgen op de fiets, maar wanneer we willen vertrekken blijken alle fietsjes reeds verdwenen ! Balen ! We besluiten dan maar te improviseren en naar Lake Louise te rijden. Helaas is het een drukte van jewelste ginder. Busladingen toeristen maken het meer stukken minder idylisch. Moraine Lake is gelukkig even mooi, en heel wat minder druk.
We rijden nog door naar Yoho National Park, maar daar valt minder te zien. We doen een stukje van de Lake O'Hara trail, maar dat leidt ons enkel via een kilometers lang gravelpad, waar geen kat te beleven of te bezichtigen valt. Gelukkig begint het te regenen, zodat we een excuus hebben om terug te keren naar de auto.
's Avonds blijken er terug fietsjes beschikbaar te zijn aan het hotel. We volgen de Sundance trail, en zien 2 elkherten in een nogal intiem moment. Wacht eens even ! Ik dacht dat elken met een gewei mannetjes waren, en beide bezitten inderdaad een gewei... Even later blijkt inderdaad deze stelling de waarheid, en dat homofilie niet enkel een menselijk fenomeen is...
Het vervolg kan je hier lezen...
Galaxy Nexus
My HTC Desire has turned out to be such a great phone. I quickly rooted it and flashed some roms to play with. Leedroid-HD, RSK & AOKP were my favorites. Unfortunately, the Desire has one large drawback, and that's the limited internal storage. Sure, things like A2SD work like a charm, but slow down the phone considerably. Besides, with the arrival of ICS & JB, most custom roms center around CM and AOKP, & those do not include A2SD (or M2SD or whatever) by default. Upgrading your rom became quite a hassle then. Also, ICS introduced quite some instability issues on the Desire, with a flaky cam and absense of the FM radio support.
All those issues became far too annoying at a certain time, and when I saw the Galaxy Nexus at a bargain price, I decided to switch. This is a former Google Android flagship device, and my god, what impressive specs this thing carries. This thing is more powerful than my netbook ! The immense size of the screen alone : this is the first phone ever which felt large when first trying it. I've installed Paranoid Android on it : this rom is fit for the Galaxy Nexus as it optimizes its screen estate to the fullest. Running this in phablet mode, combined with Nova Launcher in a 6x5 raster, offers an immense playground.
All those issues became far too annoying at a certain time, and when I saw the Galaxy Nexus at a bargain price, I decided to switch. This is a former Google Android flagship device, and my god, what impressive specs this thing carries. This thing is more powerful than my netbook ! The immense size of the screen alone : this is the first phone ever which felt large when first trying it. I've installed Paranoid Android on it : this rom is fit for the Galaxy Nexus as it optimizes its screen estate to the fullest. Running this in phablet mode, combined with Nova Launcher in a 6x5 raster, offers an immense playground.
Quantal
Whatever. No more upgrades for me - I decided to stick with LTS editions only. This is going to be so much fun in 2013... I hope that by then I'll get a new desktop - my new distribution will be based on Debian stable or CentOS.
Perl advent calendar 2012
Do I smell roasted chestnuts & gluhwein ? Then it's time for the Perl advent calendar of 2012 !