Skip to main content

Installing Tivoli Storage Manager Server on Ubuntu Feisty

I recently installed Tivoli Storage Manager, also called TSM, on my Ubuntu Feisty PC. The installation needs some clarification :


a. first of all, IBM offers a Linux version of TSM, but in rpm format. You need to convert these to deb's with the alien command. Don't bother to convert the preinst and postinst scripts. After that, install tivsm-server, tivsm-license, and if you like the webadmin interface, tivsm-webadmin and tivsm-webhelp.


b. If you try to startup dsmserv, it will die with the following error :

ANR9999D dsmserv.c(642) Unable to open language en_US for message formatting.
ANR9999D dsmserv.c(650) Unable to open language AMENG for message formatting.



If you strace the dsmserv, you'll notice that it is looking after a dsmen_us.txt; simply symlink this file to the present dsmen_US.txt.


c. Next, you'll need to create and format the DB and log volumes; TSM wants these apparently present while using the format command, so create the files by :

# cd /opt/tivoli/tsm/server/bin
# mkdir volumes
# dd if=/dev/zero of=./volumes/dbvol.dsm bs=1024 count=16000
# dd if=/dev/zero of=./volumes/logvol.dsm bs=1024 count=16000
# ./dsmserv format 1 ./volumes/logvol.dsm 1 ./volumes/dbvol.dsm

Don't worry about the sizes, we'll replace them later with better suited sized volumes. Time to start the TSM server :

# ./dsmserv

That's it, your backup server should be up & running. Create an admin user, and test it by using the webadmin on port 1580 of the server.
Set up the correct DB and log volumes, and start creating devclasses and such.
Happy backupping.

Gnome-splash trouble

I got some trouble this evening while trying to log in : the gnome-splash window showed me 10 metacity icons, and stopped loading the session. Only a gnome-failsafe would get me into Gnome. Time to browse the bugs.ubuntu.com website. Isn't it a horror to get decent search results in there ? It took me 20 minutes before I gave up, went to bugs.debian.org, and located the error in the gnome-session section within 3 minutes. Ditching my ~/.gnome2/session file solved my problem. Ahh, the quality of products from a bunch of anarchic open-source hackers... Ubuntu, please get some sanity into your BTS !


Same thing for beryl. The project is coding and forking faster than it crashes on my system, and there is only a forum here and there to look for whimpy suggestions of users without any developper confirmation for the proposed solutions.
After several minutes to some hours, Beryl locks up my computer completely. I suspect however that Nvidia is to blame here, maybe in combination with some memory or video card problem. Changing some settings in the advanced settings panel doesn't solve anything. If I choose metacity however as window decorator, the problem is gone.
I'm trying now heliodor, as window decorator instead of metacity. If this on fails, there's no other solution than quit using beryl altogether. Oh no, not the eye candy! Not the precious candy !

Last closed Firefox tab

This one is super handy : I use my middle mouse button to close Firefox tabs. Sometimes, however, my aim isn't what it should be, and this causes me to close the wrong tab. Fear not : CTRL-SHIFT-T will get your closed tab back.
Thanks, Serge !

Reisverslag Southwest USA (slot)

Hieronder het laatste deel van het reisverslag naar de Southwest USA. Lees ook het begin van dit reisverslag.
Dag 14 - Monument Valley
Vanaf nu rijden we terug westwaarts; dit is Arizona, met zijn wegennet in barslechte staat een verschrikking voor elke gemotoriseerde tourist. Aankomst in Kayenta, een negorij bestaande uit enkele motels en benzinestations. Het is de uitvalsbasis naar Monument Valley. Hier dient ook een inkomprijs betaald te worden : Monument Valley ligt nl op indiaans grondgebied, en dus wordt dit uitgebaat door de Navajo indianen, wat ze met wisselend succes doen. Wat kan je zeggen over de Navajo ? Je maakt ieg niet vlug contact met ze. Ook als ze je aanspreken, kijken ze je niet rechtstreeks aan. Ze leven in zware armoede, en dat merk je meteen als je in Kayenta binnenrijdt; veilig voel je je niet meteen. Dronken indianen hangen overal rond, en proberen je regelmatig geld af te troggelen.
Monument Valley zelf is prachtig; iedereen kent de beelden wel van de hoge zandsteenkolommen die boven een zonsondergang uittoren. Met een jeep worden we rond gereden langsheen de mooiste formaties. Je kan het park zelf met je wagen doorrijden, maar dan is niet het ganse park toegankelijk.
Onze rondrit duurde tot de middag. Als je nog tijd overhebt, doe je best Bluff aan, een leuk dorpje dat als vertrekpunt dient voor enkele hikes. Wij kozen verkeerdelijk om Kayenta te verkennen, iets wat zeer vlug voorbij was. Dan maar eens uitblazen aan het zwembad van het hotel. Op de terugtocht van Monument Valley worden we nog vergast op 2 kleine dust devils.
Dag 15-16 - Page/Lake Powell
Vlug weg uit Kayenta; de volgende stopplaats is Page, een toeristische trekpleister voor vele Amerikanen. Het is dan ook prachtig gelegen aan het stuwmeer Lake Powell. We arriveren vroeg in Page, en profiteren ervan om een bezoekje aan de stuwdam te maken. Ook de Horseshoe Bend is de moeite : de Colorado maakt een gigantische lus in de zandsteen. Enkel fotografen zonder hoogtevrees kunnen de volledige lus op de gevoelige plaat vastleggen. Het is dan ook grappig te zien hoe de meest stoutmoedige toeristen op hun buik op de rand van de kliffen een foto nemen van de Bend.
De boottocht op Lake Powell is betoverend. De combinatie van het blauwgroene water met de roodbruine rotsen is weergaloos. De boottocht voert ons naar de Rainbow Bridge, één der mooiste steenbogen in de streek. Bij de terugtocht voert de kapitein ons even in de Cascade Canyon, die zo mogelijk nog mooier is.
Dag 17 : Grand Canyon
De Grand Canyon is nog zo'n voorbeeld van een prima georganiseerd park : verscheidene parkeerplaatsen bieden de mogelijkheid om je auto achter te laten, en op één van de verschillende bussen mee te rijden. Onze eerste stopplaats is Desert View. Vanop de wachttoren heb je al een prachtig overzicht op de canyon zelf.
Het toeristisch hart van de Grand Canyon bevindt zich echter iets verder, in the Grand Canyon village. Hier vind je de verschillende startpunten voor wie de canyon wenst af te dalen. Een tocht die men aanraadt om in 2 dagen te doen : één dag voor de afdaling, overnachting in Phantom Point op de bodem van de canyon (de sfeer schijnt op de camping daar beneden onvergetelijk te zijn), en dan in de vroege ochtend de klim terug aan te vangen. Niet voor ons weggelegd helaas wegens tijdgebrek. We beperken ons dan ook om de eerste kilometers af te leggen van de bekendste afdaling, de Bright Angel trail.
Bij het binnenrijden van het park krijg je gratis The Guide in je handen gestopt; een prima krantje met de nieuwtjes en aktiviteiten in de Grand Canyon. Verscheidene wandelingen worden onder begeleiding van rangers georganiseerd. Wij kiezen voor de grappige en zeer onderhoudende Fossil Walk.
In de Bright Angel Lodge merk je de echte heersers van de canyon op : tientallen condors vliegen over de canyon. Zij zijn enkele jaren geleden hier uitgezet en gedijen goed : van de 200 overlevende condors in de gehele wereld vind je er hier 50 van terug.
Dag 18 : Phoenix
Vooraleer we naar Phoenix doorrijden, worden we eerst nog op onze luchtdoop met helikopter vergast : een indrukwekkende belevenis, zeker als je net als Martine vooraan in de helikopter mag plaatsnemen.
De doorrit naar Phoenix voert ons een stukje over de interstate 40, de vroegere route 66. We passeren Flagstaff, een paradijs voor sterrenfreaks : je vindt er onder andere de Lowell Observatory, waar de astronoom Lowell in het begin van vorige eeuw meende kanalen te zien op Mars. Het begin van de Marsgekte in Amerika kon beginnen. Verder naar het oosten vind je de Meteor Crater, een gigantische inslagkrater die duizenden jaren geleden in Arizona insloeg. Helaas moeten we wegens tijdsgebrek beide sites overslaan.
Voor we Phoenix bereiken, nemen we nog een korte omweg via de Oak Creeck en het Slide Rock state park, gelegen in een schitterende omgeving. Hier verderop vind je ook Sedona, vroeger een new-age dorpje voor de hippies uit LA en Frisco, nu verworden tot een toeristische stopplaats met verschillende boetiekjes.
Phoenix blijkt een grote stad te zijn, en is eigenlijk de versmelting van verscheidene kleinere steden. Ons hotel ligt in Scotsdale, waar we een kijkje nemen in het charmante centrum. Helaas is het bakken in Phoenix : de temperatuur ligt er 's avonds nog dicht tegen de 40 graden.
Dag 19 : Joshua Tree National Park
Tussen Phoenix en Los Angeles ligt het minder toeristische Joshua Tree National Park; de gelijknamige boom is vooral bekend vanwege het U2 album. Geen Joshua Trees echter waar wij ons bevinden ! Wij zitten nl in de zuidkant van het uitgestrekte park, en de bekende bomen zijn enkel in het noorden te vinden. We laten het niet aan ons hartje komen : de mooie Cottonwood Spring Trail is weeral een pareltje van een wandeling waar we geen levende ziel opmerken.
We stoppen ook nog even in Palm Springs en Palm Desert; een triest record sneuvelt hier : de temperatuur piekt op 109 graden Fahrenheit, zo'n 43 graden Celsius. Je merkt er in elk geval niks van aan de groene gazonnetjes : hier moet massaal water verspild worden.
Dag 20 : Los Angeles
Onze eindbestemming is Los Angeles. Ons eerste hotel ligt in Hollywood, waar we natuurlijk de Walk of Fame verkennen, waar je de sterren van bekende filmvedettes terugvindt. We rijden verder naar Beverly Hills, waar we de La Brea Tar Pits van verre kunnen ruiken : hier borrelt methaan naar boven in de met teer bedekte vijvers. Iets verderop vind je de Farmers Market, een gezellige marktplaats met eten voor ieders goesting.
In de namiddag eindigen we onze vakantie op het strand van Venice en Santa Monica.
De dag erna vliegen we terug huiswaarts, beladen met mooie herinneringen op de gevoelige plaat : zo'n 1200 foto's nemen we mee, waarvan je hier een miniscule selectie uit terugvindt.

Reisverslag Southwest USA (week 2)

Hieronder het reisverslag van onze trip naar de SouthWest USA. Lees ook het begin van het reisverslag.
Dag 7 : Death Valley - Las Vegas
Het is vroeg in de ochtend, dus de ideale temperatuur (toch nog minstens 35 graden) om Death Valley te bezichtigen. Eerst een wandeling in de Golden Canyon, schitterend goudgeel in de morgenzon. Daarna rijden we door naar Devil's Golf Court, een immense zoutvlakte, zo genaamd omdat zogezegd enkel de duivel hier golf zou kunnen spelen. De wind en de schroeiende zon zijn verantwoordelijk voor de grillige vormen van zout en aarde. Voorzichtig lopen is hier de boodschap, want je kan je lelijk snijden aan de scherpe zoutkorsten.
Verder door naar Badwater Basin, een andere zoutvlakte, 85m onder de zeespiegel. Hier ligt zelfs nog een restje water, en eenden drijven vrolijk in het zoute water rond. De temperatuur is ondertussen naar de 40 graden aan het klimmen, en de Artist Palette wordt vanuit de geaircode wagen waargenomen. Hier werd het vulkanisch gesteente door minerale kleurstoffen aangetast; het volledige palet aan pasteltinten is een dankbaar fotografie object.
Las Vegas ! Wat blijft er van de stad in de woestijn over als je de kitsch, het voortdurende gerinkel van de geldautomaten, de siliconen en de bloedhete hitte wegneemt ? Bitter weinig dat ons kon bekoren. Circus Circus, Treasure Island en The Venetian worden effe bezocht, maar het plastieken disneylandgehalte ligt ons te zwaar op de maag.
Dag 8 : Zion National Park
Welkom in Utah ! Hier zijn de temperaturen draaglijker, maar we zitten dan ook heel wat hoger gelegen. Zion National Park is vooral gekend om de gelijknamige canyon, die de Virgin rivier door het rode landschap gekerfd heeft. Het park is super georganiseerd : je dient de auto achter te laten op de ingangsparking, waarna je het park kan verkennen met de busjes die op regelmatige frequenties rijden. Op elke stopplaats kan je een wandeling beginnen. Wij kiezen voor de Emerald Pools hike, een erg leuke tocht met enkele klims. De weergaloze wandeling voert langs enkele mooie waterbekkens. Wegens tijdsgebrek kunnen we helaas niet beginnen aan de Narrows : een wandeling door de nauwe Virgin rivierbedding (jawel, in het water) tussen de steile bergwanden die nauwer worden naarmate je verder in de Narrows doorloopt.
Dag 9 : Bryce Canyon - Capitol Reef
Utah is de thuisstaat van de Mormonen, en dat merk ik in de Ruby's Inn, het hotel waarin we verblijven. Tussen de gratis foldertjes vind ik zelfs een Nederlandstalige versie van The Book of Mormon. Bryce Canyon is eigenlijk geen canyon, maar een kalkplateau dat door erosie tot onregelmatige pilaren met oranje tot diepbruine kleur werden uitgegroefd. Vanuit Sunset Point willen we de Navajo Trail nemen, om tot The Cathedral en Fairy Castle te geraken; helaas is de Navajo trail halfweg afgesloten voor maintenance, en worden we verplicht om de Queens Garden te volgen - iets minder interessant, maar daarom niet minder mooi. Bryce is zonder twijfel een van de mooiste parken die je in de Southwest kan vinden !
Capitol Reef is niet meteen het meest indrukwekkenste park, maar wel hetgene met de meeste rode rotsen en een mooie Mormoonse boomgaard oase. Voor de scenic drive naar de Waterpocket Fold dient een bedrag betaald te worden, en dat hebben we er niet voor over.
Route 12 is een van de mooiste wegen in de USA; in een opeenvolging van bochten zoek je je weg in berkenbossen en ontoegankelijke rostwanden, doorheen eenzame gehuchten (Escalante ! Boulder !) en geniet je van de mooiste verzichten. Het heeft wel iets, om in dit glooiende landschap doorsneden door een kaarsrechte highway bij zonsondergang te cruisen met een gouwe ouwe rock-n-roll klassieker op de radio.
Dag 10 : The Arches
Moab is een ideale uitvalsbasis voor verscheidene activiteiten, je vindt er dan ook verscheidene agentschappen die vanalles organiseren van rafting op de Colorado tot bergbeklimmen. Het uitzicht in en rond Moab wordt trouwens gedomineerd door 3 bergtoppen, die je overal in de National Parks terug opmerkt. Impressionant !
Nog een van die mooie parken ! The Arches is gevuld met allerhande rotsbogen waarvan Landscape Arch en Delicate Arch de welbekendste zijn; je vindt deze het diepst in het park weggeborgen. Eerst passeren langsheen de Park Avenue formatie. Pas daarna komen de eerste arches in beeld : Double Arch en The Windows zijn heerlijke locaties om langs- en onderheen te wandelen. Balancing Rock lijkt een fragiele formatie te zijn, tot je de rots van dichtbij onder andere hoeken ontdekt.
Dag 11 : Dead Horse Point - Canyonlands/Island in the Sky
Dead Horse Point is een prima voorsmaakje van de Grand Canyon; alleen is wat je hier ziet veel grootser en weidser, alsof je door een vliegtuig naar beneden kijkt. Het immense uitzicht toont de meanders van de Colorado en de Green River.
Canyonlands is een gigantisch national park, waarvan we vandaag het Island in the Sky gedeelte van doen. Dit laatste is een grote mesa, via een nauwe engte verbonden met de rest van het land; vanaf deze engte vertrekt de 9 km lange Neck Spring trail, een wandeling met een flinke klim. Om je een idee te geven, tijdens de 2h30 durende wandeling komen we exact 3 mensen tegen.
Dag 12 - Canyonlands/The Needles :
Canyonlands bestaat uit 3 delen : The Maze in het westen, dat enkel toegankelijk is voor terreinwagens, Island in the Sky in het noorden, dat we gisteren aandeden, en The Needles in het zuiden; maar eerst passeren we Newspaper Rock. Deze rots is van boven tot onder bedekt met oud-indiaanse droodels, waarvan niemand de betekenis vat. Sommige van de afgebeelde voetstappen hebben 6 tenen, wat duidt op een link met een verre voorouder, of een buitenaardse beschaving, of gewoon op het feit dat deze mensen niet goed konden tellen, wat dan weer de oorzaak kan zijn waarom ze uitgestorven zijn.
The Needles heeft enkele leuke wandelingen voor ons in petto :
- The Cave Spring hike, een wandeling rondom en boven een paddestoelrots, die een waterbron herbergt.
- Pothole Trail : een korte wandeling rond de zogenaamde potholes, kleine wateropvangbekkens die door erosie in de broze zandsteen werden uitgehold.
- The Elephant Hill trail, die rond mooie rotsformaties en bloeiende cactusplanten heel kronkelt; weeral zo'n wandeling die uren duurt, en waar je geen mens tegenkomt.
Dag 13 - Mesa Verde :
We rijden door naar Cortez, Colorado, wat de startplek is voor een bezoek aan Mesa Verde. Meteen na het binnenrijden in het park passeer je Montezuma's Overlook, een fantastisch overzicht op de streek. Mesa Verde is vooral bekend voor de overblijfselen van de Anasazi of Pueblo indianen die hier 1000 jaren geleden woonden. Het is Memorial Day weekend, dus is het park overspoeld met toeristen. We beperken ons tot één wandeling, de Petroglyphs Trail, die ons opnieuw langs enkele historische rotstekeningen brengt, die ons de geschiedenis van de Anasazi indianen uit de doeken doet.
Daarna een bezoek aan Cliff Palace, één van de rotswoningen die je in Mesa Verde terugvindt.
's Avonds rijden we door naar Arizona. We passeren het 4 corners monument, dat de enige plaats is in de USA waar 4 staten elkaar raken. Het monument is wegens het late uur gesloten, en da's jammer want we hadden graag een stapje in New Mexico gezet (letterlijk dan).
Het vervolg kan je hier verder lezen.

Reisverslag Southwest USA (week 1)

Hieronder het verslag van de eerste week van onze rondreis in het zuidwesten (map van de gevolgde route) van de Verenigde Staten. Het begin kan je hier lezen.
Dag 1-3 : San Francisco
- Hoe herken je een toerist in San Francisco ?
- Het is de enige in shorts en T-shirt.

Meteen worden we met de neus op de feiten gedrukt : San Francisco is koud; het is wel zonnig, maar er staat continu een koude wind. Meteen dan maar naar de eerste attractie : Alcatraz. Op voorhand ticketten bestellen was niet nodig blijkbaar : de ticketjes aan de kassa gaan nog vlot van de hand (maar dit zijn dan ook de ochtend rondleidingen). De audio rondleidingen zijn uitstekend : op je eigen tempo kan je de gevangenis bekijken die Amerika's meest beruchte misdadigers huisvestte.
Na Alcatraz een wandeling doorheen het toeristische Fishermans Wharf en pier 39. Een ideaal moment om Frisco culinair te ontdekken met een kopje clam chowder en de overheerlijke crab cakes. De vetreserves slinken snel na een klim op de steilste straat in San Francisco : Lombard Street. Pure waanzin om een stad om dergelijk heuvelachtig domein te bouwen !
Op dag 3 een rondleiding met bus die ons in sneltreinvaart door de meest toeristische plekken van SF toert : Twin Peaks, de Golden Gate Bridge, de Mission Dolores en het Golden Gate park (dat mi toch een halve dag bezoek verdient). In de namiddag proberen we de cable car met de bijgeleverde voucher voor een dagpas. Maar niemand kan ons vertellen waar we de voucher dienen in te wisselen; dan maar een ticket gekocht. Maar weer slaat het noodlot toe : een probleem met de kabel die het trammetje voortrekt, legt het ganse tramnetwerk plat. Na een halfuurtje stilstaan is ons geduld op, en trekken we met de benenwagen doorheen Chinatown; helaas bitter weinig te beleven... Ons hotel is het Holiday Inn Golden Gateway; ze serveren een heerlijk ontbijt, maar je moet wel 30 dollar per dag neertellen om je auto in de parking kwijt te geraken.
Dag 4 - 5 : Yosemite
De eerste dag met de auto brengt ons richting Yosemite. We besluiten om Silicon Valley links te laten liggen, en da's een goeie zet, gezien het drukke verkeer rond SF; we rijden via Merced highway 140 op. Een spectaculaire scenic route die ons eerst langs glooiende grasvlaktes voert, waar je zo een indiaan op een heuveltop verwacht op te duiken. Het laatste stuk op de 140 voert ons langs het bergdal van de Merced rivier naar El Portal, waar we verblijven in de Cedar Lodge.
Yosemite is de ideale plaats om te hiken of te mountaineeren. Wij kiezen voor het eerste; onder begeleiding van een ranger beklimmen we de top van de Yosmite Falls. Het uitzicht in het park wordt gedomineerd door de Half Dome, een gigantische granieten monoliet. Onze beslissing om het laatste stuk naar de top van de waterval te klimmen blijkt fataal : niet alleen hebben we veel te weinig eten & drinken bij, maar de tocht en de afdaling vereisen zoveel energie, dat we éénmaal beneden zo bekaf zijn, dat we de rest van het park niet meer kunnen/willen bezichtigen.
Indien je verschillende National Parks wenst te bezichtigen, is een National Park pass de ideale manier om de kosten te drukken : je betaalt al vlug 10 tot 20 dollar entree in een park, dus met de 80 dollar voor een National Park pass ben je uit je kosten vanaf het vierde park dat je bezichtigt.
Dag 6 : Tioga - Bodie
Een topdag vandaag : de Tioga Pass is de enige doorgang doorheen Yosemite National Park, en is sinds een tweetal weken open. Maar eerst enkele sequoia's bezichtigen in de Tuolumne Grove. Deze massieve bomen komen maar op enkele selecte plaatsen voor in de wereld, en Yosemite is er één van.
De Tioga Pass is een pareltje : bergmeren zoals Tanaya Lake zijn een perfecte picnic plaats, en een ideaal moment voor een sneeuwballen gevecht. Hier ligt inderdaad nog sneeuw, we zitten dan ook op 9000 feet hoogte.
Hoe kan je de Wild West bezoeken zonder een kijkje te nemen in een echte ghost town ? Bodie is één der best bewaarde ghost towns, en de authenticiteit straalt hiervan af. Hier geen souvenirswinkels, maar verlaten straten, en huizen waar je de afwas ziet staan bestoffen, alsof iedereen hier plotsklaps op de loop ging. In 1859 werd hier goud ontdekt, waardoor Bodie uitgroeide tot een flinke goudzoekersstad; in 1880 leefden er 10.000 goudzoekers, winkeleigenaren, criminelen en prostituees. En zoals alle mijnwerkersstadjes uit die tijd lagen er de nodige (65) saloons. Hier werd het zuur verdiende geld uitgegeven aan drank, vrouwen en gokken. Een stad naar m'n hart ;)
We stoppen nog even in Lone Pine, een echt redneck dorpje, waar je een Amerikaanse vlag voor elk huis ziet hangen, en iedereen met cowboyboots en ditto hoed rondloopt; je hebt er wel een pracht uitzicht op Mount Whitney, het hoogste punt in de USA. Morgen komen we aan op het laagste punt, nl Badwater point in Death Valley.
De afdaling naar Death Valley is zoals de afdaling naar de hel : je ziet er de temperatuur de hoogte inschieten ('slechts' een 105 ° F bij valavond) en de remmen van de wagen geraken door de steile afdaling flink overhit. Slapen in het hotel in Furnace Creek blijkt onmogelijk : de airco maakt een hels lawaai, maar zonder slapen is onmogelijk.
Het vervolg van de reis kan je hier verder lezen...

Reisverslag SouthWest USA (proloog)

De voorbije maand hebben wij doorgebracht in het westen van de Verenigde Staten. Onze vorige reis naar Australie was ons zo goed bevallen, dat we dit jaar een gelijkaardige formule wensten te doen.


Western Mosaic
Al vlug viel de keuze op de USA, waar wij het westen besloten ervan te verkennen. Na enkele reisagentschappen afgelopen te hebben, kozen we uiteindelijk voor Jetair met hun Western Mosaic formule. Deze bestaat uit een rondrit met huurauto en overnachtingen in hotels van San Francisco naar Los Angeles, waarbij de verschillende bezienswaardigheden in het westen aangedaan werden. De Western Mosaic bestaat uit een basisrondreis van 9 dagen, die je kan uitbreiden met verschillende extensies, waarbij je je reis met 1 of meer dagen op een specifieke plaats kan uitbreiden. Je moet goed gek zijn (of Japanner) om enkel de basisrondreis te nemen : zo blijven maar dagelijks 1 of 2 uur over om de verschillende interessante stukken te bekijken, voor de rest zit je in de wagen rond te toeren. Het systeem van de extensies is ietwat verwarrend : je kan bvb 1 nacht in locatie A zitten, waarbij je een extensie B kiest van 2 nachten. Je totale verblijf is dan niet 3 nachten, maar 2. Je moet dus een extensie zien als een uitbreiding tot een totaal aantal nachten.
Wij kozen voor de Western Mosaic met volgende extensies :
  • The Golden Gate City : 2 extra nachten in San Francisco
  • Yosemite Nature Experience : 1 extra nacht in Yosemite met trektocht
  • National Parks special : 6 extra nachten in National Parks
  • Grand Canyon : 1 extra nacht + helikoptervlucht
  • Monument Valley Navajo trail : 1 extra nacht
  • Lake Powell rims and canyons : 1 extra nacht

Oranje cobalt
De gekozen vliegtuigmaatschappij was Delta; helaas geen persoonlijk tv schermpje op de vlucht, wat de reis zonder iPod heel wat langer maakt. Autoverhuurmaatschappijen zijn hatelijke firma's : niet alleen proberen ze je tal van extra verzekeringen aan te smeren, hun formules zijn regelmatig onderhevig aan tal van plotse wijzigingen; ook Alamo was hierop geen uitzondering. De auto waarmee we rondtoerden was een feloranje Chevrolet Cobalt, één van de sloomste auto's waarmee ik ooit gereden heb... Heel wat campervans ook zien rondrijden, of zogenaamde RV's. Dat lijkt ons ook een interessante formule om een land rond te toeren, misschien een optie voor een volgende reis.
readme.txt
De documentatie die je van Jetair krijgt, is nogal summier : kaartjes van Californie, Arizona, Utah plus een overzichtskaart van het westen van de USA. Daarnaast stadskaarten van San Francisco, Las Vegas, Phoenix en Los Angeles; wat info over de national parks, en wat reclame van de verschillende hotels. Een GPS is geen overbodige luxe, zeker om in de steden te rijden. Verder nog in de documap een summiere info wat er te zien valt met een heel beknopte reisweg die je dient te volgen. Verwacht geen uitgewerkt dagplan van de reis ! Dat mag je zelf bijeenscharrelen met de verschillende vouchers die je bezit. Sommigen mogen dit een deel van de charme van de reis vinden, ik vond het nogal tijdverlies. Een uitgewerkte agenda was een handiger leidraad geweest. Zelf wat documentatie aanschaffen is dus verplicht : 'Zuidwest USA' uit de Trotter reeks is een echte aanrader, alleen jammer dat San Francisco er niet in beschreven staat.
Het vervolg kan je hier verder lezen...

Powertop

PowerTOP is a Linux tool from Intel that finds the software component(s) which make your laptop use more power than necessary while it is idle. As of Linux kernel version 2.6.21, the kernel no longer has a fixed 1000Hz timer tick. This will (in theory) give a huge power savings because the CPU stays in low power mode for longer periods of time during system idle. For PowerTOP to work best, use a Linux kernel with the tickless idle (NO_HZ) feature enabled (version 2.6.21 or later). Currently, only 32-bit kernels have support for tickless idle; 64-bit kernels are expected to gain this feature in version 2.6.23.